Outeur: Toortsie

'n Flitsliggie wat oral inskyn, ook waar dit soms ongemaklik is... A Flashlight whose light shines everywhere, even on places where it is not so comfortable.

Kos

~ Toortsie ~ 9 Kommentaar

Ek is mal oor kos. Oor eet. Kos is vir my lekker. Ek geniet dit om kos te maak. Nie spesiale kos nie, sommer net gewone boerekos. Huiskos. Kos wat maklik is om te maak. Vinnig en maklik en gesond daarby. Baie keer is ek lui, dan braai manlief, want hy hou daarvan. Sommer net tjops en wors of sosaties. Niks vreemde goed soos braaipaai nie. Gewone braaivleis. Want dis vir ons lekker. Want ons hou daarvan. Ons hou van eet. Ons is goed daarmee.

Natuurlik is alles Bantingvriendelik. Lchf. Keto. Paleo. Gesond, ryk en lekker.

Toortsie

‘n Storie oor hare

~ Toortsie ~ 10 Kommentaar

Ek lees in die boek, Skitter deur Priscilla Shirer, haar storie oor hare wat my so baie aan my eie laat dink. Priscilla is ‘n Afro-Amerikaanse meisie met geweldige sterk en krullerige hare. As kind het sy haar krulhare gehaat. Nes ek. Sy het probeer om haar hare te laat reguit maak, met meer sukses as ek. Sy het probeer om haar hare in toom te hou, nes ek. Ander mense het gedink hulle weet beter as sy hoe om haar hare te beheer, nes ek.

Totdat haar hare begin uitval het van al die chemiese behandelings wat sy daarop gesit het. Totdat haar gesondheid begin agteruitgaan het. Totdat sy ‘n dokter besoek het.

Sy het besef dat sy ‘n keuse moes maak: Of lang, dun, gladde hare hê, haar gesondheid in gevaar bring, al haar hare verloor, of teen almal se opmerkings en raad gaan, teen die mode gaan en haar natuurlike krullerige hare te laat uitgroei. Die hare soos wat God besluit het dit moet wees. Soos God haar gemaak het.

Genadiglik het sy ook ‘n effens rebelse streep gehad en het sy die gesonder, maar uiters ongewilde, besluit geneem en haar hare laat uitgroei, teen almal, behalwe die dokter, se raad in.

Haar hare het gesonder geraak. Met tyd, toewyding en geduld het sy weer haar ou, gesonde haredos teruggekry. Sy het haar hare aanvaar soos wat dit was. In die proses het sy baie meer gekry as net ‘n bos hare. Sy het haar individualiteit begin koester. Sy het haarself begin liefhê vir wie sy werklik is, vir wie God haar gemaak het.

Selfs méér het begin gebeur. Dit het begin oorspoel na haar vriendekring. Ander het by haar raad en bemoediging begin soek.

Skitter is ‘n wonderlike boek oor ons identiteit in God, gemik op tienermeisies en jong vroue, maar selfs ek as ouer vrou in my laat vyftigs, geniet hierdie boek geweldig baie. Sy skryf in ‘n lekker trant op’n manier waarmee enige vrou sal assosieer.

Toortsie

Vir nog boekbesprekings, kliek HIER, of volg my by Pinterest.

Al die seëninge

~ Toortsie ~ 15 Kommentaar

Wat is die lekkerste lekker vir ‘n boere-oumahart? Moet ek eers op die boere konsentreer of op die ouma?

Kom ek stel dit so: Om in die nag wakker te word en dit reën lekker op die dak, en jou kleinkinders wat knus op hulle matrassies op die vloer by jou in die kamer slaap.

Seëning op seëning. Ons God is groot.

Dis ons reënseisoen en in die Overberg en die Klein Karoo het ons sommer nog baie reën nodig. Op ons Ladismithgronde het dit vier jaar laas behoorlik gereën en lyk lusernlande wat veronderstel is om onder besproeiing te wees, soos woestyn. Pikswart. Maar ons vertrou dat God ook dáár uitkoms sal gee. Dit reën nie nou daar nie. Ons bly vertrou.

Intussen het dit vannag tog te lekker gereën op Riversdal. Prys die Here!

Toortsie

Saggies

~ Toortsie ~ 19 Kommentaar

Party mense sê dit prontuit, by ander lees jy tussen die lyne, ander gooi hulle speelgoed rond, party raak stil en depressief, ander luid en bakleierig. Party gee hulle oor aan lafheid. Drank is daar nie meer om hulle aan oor te gee nie, behalwe tuisgemaakte brousels vir die waaghalsiges.

Ons mense kry swaar. Ons mense kry baie swaar. Hierdie toestand van inperking raak lank. Ons het nie meer raad nie. Finansieel en emosioneel kry ons swaar. Soos ‘n blogmaat skryf, dit voel of jy deur ‘n toegewasemde ruit kyk en nie behoorlik kan sien nie. Net so. Ons weet nie mooi nie. Kan nie regtig vorentoe kyk nie. Uitsigloos.

Dit maak ons bang. Kwaad. Depressief. Selfs laf. Waaghalsig. Dit laat ons dinge doen en optree soos ons nooit in normale omstandighede sou doen nie. Ons gehoorsames breek selfs die wet!

Vandag sê ek soos my Bokbaaivygievriendin altyd vir my sê: ‘Kom ons wees vandag ‘n bietjie sag met onsself.’

Net dit. Kom ons wees ‘n bietjie sag met onsself. Kom ons hê vandag ‘n bietjie genade met onsself en dalkies ook ‘n bietjie met ons medemens. Charity begins at home, sê hulle. 😁

Toortsie

Verskillend

~ Toortsie ~ 23 Kommentaar

Ons reageer almal verskillend. Wat een mens bly maak, maak dalk ‘n ander ou kwaad. Ons persoonlikhede verskil. Ons omstandighede verskil.

Vanoggend het ons munisipaliteit die President se verklaring op hulle Faceboekblad gesit van die kerke, moskees, sinagoges en ander plekke van aanbidding wat nou oopgestel word, mits hulle minder as 50 mense op ‘n slag bedien. My hart juig. Ons luister wel elke Sondag die diens wat ons gemeente uitstuur en hierdie week elke aand die pinksterdiens wat so besielend is. Julle kan gerus Bredasdorp gemeente op youtube gaan soek.

Maar ek mis my geloofsgemeenskap. Ek mis die sameloms van gelowiges. Die bekende gesigte. Hulle wat Sondag vir Sondag rondom ons sit. Hulle wat vir jou vriendelik glimlag. Ek mis hulle. Ek mis ons bybelstudiegroep en die saamgesels om die Woord.

Intussen kry kerke ook in hierdie tyd finansieel swaar. Die kollektebord word nie omgestuur nie en hulle het steeds kostes. Veral in hierdie tyd waar kerke regtig uitreik na die mense in nood. Hulle predikante en ander personeel werk oortyd om mense wat veral ook emosioneel swaarkry, by te staan.

Ek reageer op die faceboekplasing en sê dankie dat die kerke oopgestel is, waarop ek ‘n gruwelike skrobbering kry. Die persoon voel hulle kon eerder haarkappers oopgestel het en kerke toegelos het, want ‘n mens kan kerkuitsendings op die internet kyk.

My hart pyn vir elke besigheid, klein of groot, wat steeds toe is. Ek huil vir elke mens wat nog nie weer ‘n inkomste kan verdien as gevolg van die inperking nie. ‘n Koue hand hou my hart vas vir elke persoon, elke kind of volwassene, wat saans honger gaan slaap. Ek dra by tot sopkombuise en noodspense, maar ek is net nie in staat om almal in ons dorp te voed nie. Na my mening is élke besigheid essensieel, want vir daardie persoon wat dit bedryf, ís dit essensieel en as dit nie ‘n essensiele besigheid was nie, as hy nie bestaansreg gehad het nie, sou hy nie bestaan het nie.

Om bly te wees oor kerke wat oopmaak, beteken nie ek wou dit hê ten koste van enige iemand anders nie. Maar ek is dankbaar, DANKBAAR, vir ELKE deur wat oopgaan. Uit my hart uit dankbaar en dit maak my nie die vyand nie. Die vyand is die duiwel wat mense aanmoedig om misplaasde mag te misbruik, wat mense se gedagtes besoedel en hulle dan nie omgee vir ander wat swaarkry nie.

Ek kan my nie vir een oomblik indink hoe verskriklik swaar sommige mense in ons land kry nie, maar ek het besluit om na die beste van my vermoë te probeer om nie kwaad te word nie, want dan gee ek ‘n onbeheersde, van-die-pad-af-beheervraat nog meer mag.

Ek gun elkeen sy eie gevoel of reaksie op die inperking en besluite wat geneem word. Ek is dankbaar dat ons boerderybesigheid kon voortgaan. Mag ons maar daarteen waak om nie ‘n vyand te soek in elke persoon wat effens anders as ons dink nie.

Groetnis

Toortsie