'n Flitsliggie wat oral inskyn, ook waar dit soms ongemaklik is...
A Flashlight whose light shines everywhere, even on places where it is not so comfortable.
Keer op keer is daar nóg ‘n reënseisoen verby sonder genoegsaam reën.
Dorpe kry swaar.
Boere kry swaar, hulle vee vrek, hulle graan groei nie. Alles is asvaal. In eensaamheid verval hulle, asof hul paria is. Duskant moedverloor.
Geen oproerige gedans of gejuig nie, geen eteriese klank van reen wat giet op ‘n dak nie. Geen poeletjie water wat iewers glim nie.
Geen plantegroei wat ontwaak ná ‘n lieflike reënbui in die Karoo nie.
Slegs ‘n gewag.
Stede kry waterbeperkings in die uiterste graad. Hulle vrees Dag Zero. Die swembad, waarby voorheen gazanias geplant was, word nou die opgaarpunt vir gebruikwater.
Dit voel soms of die aarde in ‘n oorlog gewikkel is teen die natuur, terwyl die aarde deel is van die natuur. Impi.
Die wolke weier astrant om te kom.
Mense verloor moed.
Verloor hoop.
Soos ‘n hert in dorre streke, smag my siel na U, o God.
Tog bring God uitkoms. Tog stuur Hy reën. Kry daar dele in ons land tog reën. Gebeur daar wonderwerke.
My hart gaan uit na elke persoon wat geraak word deur hierdie uitmergelende droogte. Mag God gou uitkoms gee. Mag die reën kom. Mag hier fees gevier word in Suid-Afrika.
Daarom kan ek net, saam met elke boer, elke mens, bid vir Suid-Afrika, Vader, dat U ons genadig sal wees. Dat U vir ons land reën sal bring, want Here, ons het U nodig om ons harte skoon te was, maar ook die reën so bitter nodig dat ons kan lewe. Seën ons land, asseblief Here. Amen.
Het jy al ‘n boer sien dans in die reën? Het jy self al gedans in die reën? Ek het al.
Die Towerinne is mos na ‘n ou herehuis daar naby Rebusfontein om die ou, vervalle biblioteek te gaan restoureer, maar hulle maak lankal nie meer biblioteek skoon nie. Nee, soos wat enige een wat die Towerinne ken, sou verwag, het dit ontaard in heeltemal iets anders. Die Towerinne is besig om ‘n groot misterie uit te rafel! En, voorspelbaar soos sy is, het Broodina ook al weer haar opwagting kom maak en is sy al weer hard besig om onder die radar moeilikheid te maak.
Bang staan die Towerinne in die kelder rond. Stukke geraamte lê oral rond. “Mense, ons moet begin beweeg, sommer nou-nou kom Broodina en die polisie ook nog hier aan”, sê Vuurvliegie. “Scrapydo, neem jy en Una die juwele wat julle gevind het en gaan versteek dit asseblief in die tuin. Ek dink dis nodig dat Una ‘n bietjie vars lug kry en dis net makliker as twee van julle weet waar dit versteek is. Julle moet gou speel, voor Broodina en haar gevolg hier opdaag.” Kameel vra dadelik of sy ook kan saamgaan, die noutevrees vang haar kwaai.
Voor jy kan sê ‘mes’, is die drie daar weg.
“Julle wil nie hoor as ek vertel van my ouma nie”, sê Toortsie. “Julle moet nou luister, dis regtig belangrik.”
“Ek kan ook maar nou nie meer lekker onthou nie, onthou, my ouma is al oorlede toe ek nog in die laerskool was. Sy het vertel van tannie Kokkie wat met ‘n Engelsman getroud is en toe as kok by mense gewerk het. Ek kan nie name so lekker onthou nie, maar toe Lekkervurig vertel van Joseph Angelwood, toe lui daar ‘n klokkie.”
“Wat vertel jy ons nou?” vra Perdebytjie baie belangstellend.
“Dis regtig nou baie deurmekaar en die goed maak nie sin nie, maar sy het vertel hoe sy haar maar ontferm het oor die dogter van die huis, haar ma het haar blykbaar maar geïgnoreer en baie swak behandel. Die kinders was glo aangeneem, dink ek.”
“Ja, dit klop met ons storie”, sê Woordnoot, “dink julle dit kan hierdie Mev Marks wees van wie Toortsie praat? Toortsie, nou moet jy mooi dink, is daar nóg iets wat jou ouma vertel het?”
“Julle moet onthou, ouma Ellie was self ‘n dogtertjie toe sy hierdie tannie Kokkie geken het. Tannie Kokkie was al stokoud en het deurmekaar gepraat. Sy het blykbaar oor en oor iets gesê van twee fonteine en van ‘n portret. Verder kan ek nie veel onthou nie.”
“Portret? Twee fonteine?”, vra Positief, “mense ons moet soek. Lig ‘n bietjie met die koplampe dat ons kyk of hier nie iewers so ‘n portret is nie.”
“Wraggies! Julle, kom kyk!” Christa staan opgewonde met haar kopliggie en wys na ‘n skildery wat op die vloer lê. Dit het van die muur afgeval, die raam gekraak en die glas stukkend. Dis ‘n landskap, maar daar is duidelik twee fonteine.
Dadelik is die Towerinne almal by en bekyk die skildery van nader. Nee, daar is niks vreemds aan nie. Bondelsgedagtes En Seegogga ken natuurlik skilderye en bekyk dit baie mooi. Dan draai hulle dit om en sowaar, hier staan dit geskryf!
Soek dagboek. Onsigbare ink. Spat nat.
Verlig dat hulle uit die muwwe kelder kan kom, gaan die Towerinne soos een man biblioteek toe. Tannie Frannie begin die boek natspat, lees so vinnig soos sy kan en vertel hier en daar wat sy lees. “Dit lyk my Charlotte en Joseph se verhouding het aangehou nadat Klara gebore is. Thomas is ook hulle kind, wat die Angelwoods toe aangeneem het. Die Hardy’s was eers vermoënde mense, maar het hul grond verloor, wat Mnr Hardy gedwing het om ‘n Butler by die Angelwoods te word. Haar pa het haar nooit vergewe dat sy hul gesin so in die skande gesteek het met die swangerskappe nie. En dan lyk dit my of Mnr Hardy en Isabelle kop in een mus was en te doen gehad het met Charlotte se wegstekery in die kelder.”
“Sulke duiwels!”, sê VirgoC kwaad. “Haar eie pa! Hy moes ‘n sielsieke man gewees het, kwaad vir almal omdat hy sy grond verloor het, toe moes arme Charlotte sommer boet vir al die sondes wat sy gedoen het en nie gedoen het nie! Ek verwurg hom sommer as ek hom net in die hande kan kry!”
Net toe kom Kameel, Scrapy en Una van buite af in. “Sjoe! Ons was nou net betyds om die juwele te versteek. Broodina en haar gevolg is in aantog, Hoor net hoe loei die sirenes. Ons moet ons nou net dom hou. Steek vinnig weg wat waardevol is, laat hulle maar die geraamte vind, ek dink nie hulle sal die res ontrafel kry nie. Ons is onskuldig, ons maak mos maar net huis skoon.”
Nou wonder ek:
As dit wel Klara is wat Charlotte se dagboek weggesteek het, het sy dalk tog die waarheid uitgevind?
Sou Klara en Charlotte soms mekaar gesien het?
Was Leonard ook dalk op ‘n manier kop in een mus met sy suster en Mnr Hardy? Ek dink Leonard en Isabelle was jaloers op Joseph omdat hy die familieskatte geërf het.
Ek wonder steeds wat het gebeur dat hulle die huis net so agtergelaat het.
Genadejaar deur Angus Buchan is in grootdruk geskryf. Vir elke dag van die jaar is daar ‘n Bybelversie met ‘n bespreking daarná. Die besprekings is goed geskryf, op die man af en maklik om te verstaan. Buchan is nie iemand wat doekies omdraai nie, en ook in hierdie boek skryf hy duidelik en deursigtig.
Oomblikke van Stilte, deur Lizette Murray is ‘n pragtige boek wat die leser help om fyn te luister en God se stem te hoor. Sy daag lesers uit om nie net fyn te luister nie, maar om gehoor te gee, op te staan en te doen.
Simfonie van Seën deur Milanie Vosloo is net so ‘n pragtige dagstukkieboek. Party dae is daar die normale dagstukkie met ‘n Bybelvers, bespreking en gebed. Soms is daar net ‘n mooi gedig. Kyk bv hierdie een:
Die nood is groot in ons land, in die wêreld. Oral gaan mense se harte uit en probeer hulle goed doen aan ander om die situasie te verbeter. Die een persoon gee geld om losloperdiere te versorg, ‘n ander een voel om die Notre Dame te red en skenk miljoene daarvoor, ‘n ander persoon koop poppe vir die Altzheimerlyers, skoenbokse vol bederfies gaan met lorries saam Karoo toe, die ander een gee ‘n toebroodjie vir ‘n bedelaar, iemand gee geld vir die opbou van die Koninkryk, ‘n ander persoon skud ‘n blik vir honger kinders, of samel geld in vir sending.
Net gisteraand lees ek woorde raak wat ‘n mens so baie hoor wanneer iets gebeur en mense hulle harte en beursies oopmaak. Dit was in Johannes toe Maria vir Jesus gesalf het met nardusolie. Dit was geweldige duur olie en meer werd as ‘n jaar se salaris. Dadelik het iemand iets te sê gehad oor die vermoesing: ‘’n Mens kon dit mos verkoop het en die geld aan die armes geskenk het.’
Ja, ons móét waak daarteen om nie onverantwoordelik op te tree nie, veral ook nie by liefdadigheid nie.
Maarrr …
En dís hoekom ek vandag skryf.
Ek dink ons moet ook waak daarteen om te gou te kritiseer en te sê, ‘hulle moes eerder…’
Ek glo met my hele hart dat ons almal verskillend is en dat ons verskillende dinge het wat vir ons belangrik is. Juis dít bring verskeidenheid en help dat daar oral gegee word in plaas daarvan dat alles in een rigting gekanaliseer word en sekere goed heeltemal geïgnoreer word.
Die wonder lê vir my daarin dat die persoon gewillig is om iets uit sy eie sak te haal en daarmee nood te probeer verlig, selfs al is dit op ‘n manier wat anders is as wat ek dit sou doen. Op haar manier maak sy die wêreld ‘n bietjie beter en voel sy ook lekker daaroor, hopelik soveel so dat sy dit weer wil doen.
Kom ons gaan doen goed vandag, elkeen op sy eie manier en maak die wêreld ‘n beter plek.
Ek moet die pendelpad terug aandurf met een van die plaasbakkies en diesel by ons verskaffer langs die pad ingooi. Heeltyd wonder ek of hulle vir my die diesel gaan gee, ek is nie geregistreer op die stelsel nie, ook nie die betrokke bakkie nie
Sonder probleme gooi hulle die diesel in.
Nou wil ek eers vertel dat my broer en ook my seun al by padblokkades deurgelaat is met my bestuurslisensie! Dis nie dat ons gejok het nie, albei lyk na my, maar ons het gevra of ek maar myne kan wys. Broer het syne vergeet en seun s’n was agterin die kar se kattebak toegesluit
O, hoe het ek die diesel gekry? Hulle het my honde herken!.
