Soos soveel mense wat my ken sal weet, is reis en eet twee items wat baie hoog is op my prioriteitslys. En as ek reis, daar ook geëet moet word. En dat ek mos kos geniet en nie skuldig voel daaroor nie. Want kos is ‘n geskenk van die Here en Hy sou dit nie so ‘n belangrike deel van ons lewe gemaak het as Hy nie wou hê dat ons dit moes geniet nie. Gesellige samesyn rondom ‘n etenstafel – wat is lekkerder as dit?

So op ons pad stop ons dan hier en daar om ons behoefte aan kos te bevredig. Daar is die Cattle Baron in Mosselbaai se Mall, die Spur by die Punt, braaivleis om ‘n lekker braaivleisvuur.

Daar is Elvis Brew naby George se lughawe waar jy met vreugde en uitbundigheid ontvang worden die kelners vir mekaar skree, Thank You uitgejuig word as jou koffie reg is, jou koffie op jou baam vir jou geroep word, wat jou sommer ‘n ekstra glimlag op die gesig sit en ‘n vonkel in die oog. ‘n Gevoel van warmte en lekkerkry.

Nie dat ons dit nodig het nie, stop ons by die Royal Hotel in Willowmore vir middagete. Want die Royal Hotel is beroemd vir hulle heerlike kos. My omelet lê die bord vol, beslis nie net van een eier en ‘n bietjie water gemaak nie. Dis ruim gevul met bacon, ham, tamatie, gebraaide ui, sampioene en gegarneer met kaas. Vriendin se spekslaai is ook nie suinig met die spek nie en is keurig bedien. Daar word ook hoender schnitzel en ontbyt wat die ander bestel, is net so uit die boonste rakke. Nadat ons alles geëet het, 4 persone, drankies ingesluit, is die rekening so min, ek is skaam om dit hier te noem. Willowmore se Royal Hotel, as dit so bedoel is en ek ooit weer by julle verby ry, wees verseker dat ek weer gaan inloer!

Maar asof dit nie genoeg is nie ontdek ons die Royal Hotel in Steytlerville. Wel, ek sê niks meer nie, want daar is ‘n Tapas in PE en Nanaga en as ek gelukkig is, wag daar ‘n Fat Fish in Plettenbergbaai.

Intussen reis en eet ek heerlik voort. Ek los net die rys, aartappels rn brood dan kan ’n mens ver kom.

Toortsie

Op Martjie se klavier sit die drie meesters, Mozart, Händel en Beethoven. Nee, hulle sit nie regtig daar nie, ‘n mens sit mos nie op ‘n klavier nie. Dis kleine borsbeldjies van hulle wat op die klavier is.

Hulle word meesters genoem omdat hulle so goed was in musiek en die pragtigste musiek geskryf het. Daarom word hulle ook komponiste genoem, want mense wat musiek skryf, word komponiste genoem.

Al is hulle al baie jare gelede oorlede, leef hulle steeds voort wanneer mense hulle musiek maak en waar hulle op Martjie se klavier sit, verbeel ons ons dat hulle nog lewe.

“Ek hou darem baie van Martjie”, sê Händel, “wanneer sy my musiek op haar blokfluit speel, geniet ek dit so baie. Ek kan sommer sien sy is lief vir musiek. ” “Ja”, antwoord Beethoven, sy is regtig ‘n liewe kind. ” “O, ek het dit nou die dag so geniet toe die klein Kobus homself so op die klavier geniet het”, sê Mozart. “Ag, nie dat hy al enigsins sinvolle musiek kan speel nie, hy is nog te klein, maar ek kon iets in sy ogies sien en in sy aanslag. Daar is iets musikaals daarin.” “Sy sussie wat ook so wou saamspeel, was net te pragtig, ek wou haar sommer opeet,” sê Händel. “Nog so klein, maar hulle deel alreeds die liefde vir musiek.”

Alhoewel ons hulle sommer op hulle vanne noem, moet ons hulle respekteer vir wat hulle in die musiekwêreld gedoen het. Handel is eintlik George Frideric Händel en hy het geleef van 1685 tot 1759, meer as driehonderd jaar gelede! Hy was ‘n Duitsgebore Engelse komponis en het in ‘n era geleef wat as die laat Baroktydperk bekend was.

Ludwig van Beethoven was ‘n Duitse komponis wat van 1770 tot 1827 geleef het. Hy word steeds beskou as een van die wêreld se beste komponiste wat ooit geleef het.

Wolfgang Amadeus Mozart het van 1756 to 1791 gelewe en was ‘n klassieke komponis wat in Salzburg grootgeword het.

“Ek weet nie wat van die wêreld gaan word nie,” sê Händel bedruk. “‘n Mens kan net nie meer luister na die musiek wat die jongmense vandag komponeer nie, en hulle noem dit die vreemdste name: Kwaito, Marimba, Rock, wat nog alles?” “Ja”, antwoord Mozart, “baie van die name kan ‘n mens nie eers behoorlik uitspreek nie.” “Dit is eintlik net ‘n lawaai, as jy my vra”, gee Beethoven ook sy kommentaar. “As ek darem dink aan die pragtige musiek wat ons gemaak het toe ons nog geleef het. Eendag sal die mense seker in hulle kinderstories vertel, ‘eendag, lank lank gelede het die mense pragtige musiek gemaak.'” “Daardie musiek was so mooi, ‘n mens kon sweer dit is in die hemel gemaak”, antwoord Mozart. “Ja”, sê Händel, “dalk sê hulle dit het sommer uit die hemel geval, die mense praat ook deesdae so vreemd.” “Ek verstaan nie die jongmense nie, hulle volg net nuwe modes klakkeloos en dink nie waaroor dit gaan nie”, sê Beethoven.

Die volgende oomblik kom Martjie die huis binne met sakke vol kersversierings. Sy begin die een versiering na die ander ophang, dit lyk of sy met ‘n towerstaf besig is om die hele huis te verander. Sy sit ‘n kersgeskenk onder die kersboom vir haar geliefde Janes en weet dat hy opgewonde gaan wees daaroor. Hulle kan soms nes kindertjies blinkoog staar na dit waarvan hulle hou. Sy wonder watter geskenk hy vir haar in gedagte het? Dalk ‘n avontuur of twee? Dalk kan hulle met ‘n boot op die rivier gaan vaar. Net die gedagte daaraan gee sommer vir haar sterre in haar oë. Dit sal nou regtig ‘n hoogtepunt wees as hulle dit kan doen!

Terwyl Martjie so besig is om al die kersversierings uit te pak, sit die drie meesters in verstomming vir haar en kyk. Kan dit wees dat die Kersgety al weer hier is? Kersfees in die somer verwar hulle elke jaar, hulle is gewoond om Kersfees in die winter te hou met sneeu wat die wêreld vol lê. ‘n Wit Kersfees. ‘n Tyd wat ‘n mens in baadjies gevul met donsvere rondloop. Die versengende hitte hier in die suide van Afrika maak dat hulle tred met die tyd verloor.

Die volgende oomblik draai Martjie na hulle toe met ‘n gesig wat straal van opwinding. Wat het sy in haar hande? Asof gelanseer kom sy na hulle toe en voor hulle hulle kom kry, het elkeen ‘n Vader Krismis hoed op sy kop! “Kyk net hoe pragtig lyk my drie skatte nou, net reg vir Kersfees”, sê sy opgewonde. “Julle moet nou net nie dat hierdie kershoedjies ‘n gekuier afgee nie, hoor! Ek het juis vir my so ‘n pragtige Mozart Kersfees CD bestel. Maar Mozart, wat is mooier as jou eie Twinkle twinkle, little star? En, liewe Beethoven, jou 9e simfonie word so baie in die Kerstyd gesing in die vorm van Ode to Joy. Ja, sonder liefde is ons niks. En Handel, liewe Händel, wat sou die wêreld sonder jou Messias wees? En Vrede op aard in welbehae? (Joy to the world.)”

“Wat maak die kind nou?”, vra Händel. “Sy is besig om van ons ‘n bespotting te maak, ons wat al vir konings musiek gekomponeer het.” “Ag man,” antwoord Mozart, “ontspan. Gee die kind ‘n kans. Het jy gehoor wat sy ons noem? ‘Skatte.’ Dit kan net een ding beteken en dit is dat sy lief is vir ons.” “Ja wat”, antwoord Beethoven, “wat die jongelinge nie alles sal aanvang nie, maar soos Mozart tereg opgemerk het, sy is regtig lief vir ons en ‘n mens kan dit hoor as sy ons musiek soos engele bespeel, sy doen dit met respek en soveel genot en liefde en sy leer dit ook vir haar leerlinge, om goeie musiek te respekteer. Kom ons gun haar die bietjie plesier.” “Goed dan”, antwoord Händel, “as dit is hoe jy dit stel, voel ek ook net so. Kom ons gun dit vir haar.”

Die volgende oomblik kom Janes, pootuit van die werk af, by die huis in. “O, Martjie! dit lyk mooi! En wat gaan hier op die klavier aan?” En toe hoor ‘n mens net sy skaterlag terwyl hy die drie meesters een vir een bekyk. Daarna gee hy ‘n bietjie aandag aan die honde en laat hulle hulle vangskote met die bal oefen.

Mag julle ‘n wonderlike Kersfees geniet. Mag julle die vreugde van Jesus wat gebore is vir ons ervaar.

Toortsie

Suiwer verbeelding van die Toortsie met so hier en daar ietsie waarheid in.