Karen writes dangerously skryf oor jou stem. Dat ons elkeen se stem verskil en dat dit juis belangrik is in vandag se tye waar almal so streef om ‘in’ te wees. Terseldertyd streef baie van ons gelukkig om ons uniekheid uit te leef. En ja, ons elkeen se stem verskil. As iemand vir ons van ons blogmaats se bloginskrywings lees, sal ons kan raai wie s’n dit is omdat ons mekaar se stemme ken.

‘n Paar goed het met my gebeur die laaste tyd. Gister kry ek ‘n oproep van die sekuriteitsafdeling van Capitec, sê hy. Daar is blykbaar ‘n aftrekorder wat lyk of dit nie reg is nie wat gaan afgaan op my rekening. Blykbaar vir ‘n selfoon of iets. Hy vra: “Het u die selfoon gekry?” Ek sê nee, en ek wil dit ook nie hê nie, bedoelende, daardie aftrekorder is nie reg nie. Hy hou aan om dieselfde vraag te vra en ek bly sê dat ek dit nie wil hê nie. Die volgende oomblik vra hy my, “Mam, are you mad?’, en ek antwoord, “yes! And you?” Waarop ek toe ‘n vieslike rassistiese antwoord kry.

Ek het ook twee keer in ‘n kort tydjie van ‘n naby familielid gehoor dat ons familie se vroue hardkoppig is. Dit het gekom toe ek gesê het dat ek oor ‘n spesifieke saak gaan bid en sy toe gesê het dat ek dit moet visualiseer en ‘n klomp goed moes opsê. Mantras. En ek toe antwoord dat ek nou daaroor gebid het en dit vir die Here gegee het en niks verder aan die saak gaan doen nie.

Nouja, so het elkeen van ons ons stem en as myne ‘n hardkoppigheidjie in het omdat ek eerder op God vertrou as ‘n spul rituele wat eintlik daarop dui dat ek nie my God vertrou nie, dan vat ek dit met graagte. En as my stem nie is soos wat die selfoonskelms dit wil hê nie, loop die rassistiese opmerking van my af soos water van ‘n eend se rug. Terloops, my Capitec rekening het maar net ‘n paar rand in. Hulle sou nie ver gekom het nie! (Hy het my van geken, dis nogal kommerwekkend.)

Ons is gemaak om uniek te wees. Om uit te staan. Ons kan net die beste onsself wees. Dis hoe dit bedoel is om te wees.

Groete

Toortsie

Nadat ons klomp Goue Vroue alles bekyk het by die afgebrande Wendy-huisie wat as verkleehokkie by die Baadjiestraat Gastehuis se swembad, het ons teruggekom na ons huis om hier saam iets te eet en die moord te bedink. Saam koppe bymekaar te sit. Laat gisteraand het ons toe verdeel en elkeen na een van ons, dis nou my, Seegogga en Aalsie se huise gegaan vir slaapplek vir die tyd wat ons hier moet verwyl om vir Kaptein Gigaba te help om die moord op te los. Ons het maar min geslaap, en een vir een begin die Goue Vroue opstaan en koffie soek. Die beskuitblik staan op die tafeltjie in die woonkamer en ons bly maar dink en praat hieroor.

“Julle, amper het ek ook vangoggend die huis aan die brand gesteek,” sê ek.

“Toortsie! Het ons nie nou genoeg van plekke wat afbrand en lyke nie? Wat het gebeur? Wat het jy nou weer aangevang?,” vra Trommeltjie.

“Ek moes vir my man padkos inpak vir die dag. Natuurlik het ek al weer lankal vergeet van die Russians wat kook in die kastrolletjie. Die knope het my hele verstand oorgeneem. ‘n Moordsaak moet ontknoop word. Net betyds onthou ek van die potjie op die stoof. So maklik verbrand ‘n Rus wat blykbaar nie eers ‘n Rus is nie.”

“‘n Rus? Wat wil jy vir my sê wat ek moet weet? So verbrand ‘n Rus wat nie ‘n Rus is nie. ‘n Rus wat nie ‘n Rus is nie. Verbrand,” wonder Una.

“Is hier dalk ‘n belangrike knoop waaraan ons nie gedink het nie?,” vra Positief.

Intussen het die Goue Vroue wat by die ander huise geslaap het, ook opgedaag.

“Knoop!,” sê Seegogga. “Die lyk het juis ‘n knoop in sy hand gehad en ek wou dit sien, maar Kaptein Gigaba het dit afgemaak. Ek het reeds gesien dat daar ‘n blou knoop ontbreek op een van die knoopbeplakte karre. Is dit dalk ‘n spesifieke blou knoop wat hy in sy hand gehad het? Kom die knoop van een van ons speurkarre af? Hoekom sal dít wees?”

“Hier slaap ‘n groter haas as wat ons dink!,” sê Appeltjie.

“Ek het vannag niks geslaap nie,” sê Aalsie. “Ek voel grillerig oor die jong seun wat in die kar saam met die meisie was en duidelik die ander motoriste se aandag probeer trek het. Hoekom kom die gedagte aan mensehandel aanmekaar in my gedagtes op?”

“Mensehandel?,” vra Frannie geskok.

“Jy het sowaar ‘n punt beet daar, Aalsie! Of moet ek eerder sê ‘n knoop beet?,” sê WoordNoot. “Kom ons sorteer net gou ‘n bietjie die besigheid. Wat het ons? Twee karre, ‘n wit Mercedes en ‘n groen Suzuki.”

“En ons het 4 mense betrokke, of dis hoe dit lyk,” antwoord Positief. “Twee mans, duplikate, wat lyk soos ‘n tweeling. Een vrou met lang hare en ‘n jong seun.”

“Een man is dood, die vrou en jong seun jaag weg in die groen Suzuki,” sê Frannie.

“Waar is die ander man? Die ander een van die tweeling?,” wonder Appeltjie.

“Wat het gebeur? Was daar ‘n bakleiery? Die gastehuismense het nie so iets genoem nie,” sê Una.

Wat het gebeur? Wie is almal betrokke? Is hier meer betrokke as net die vier persone?

………

Hierdie is die vierde hoofstuk in die Goue Vroue se nuutste avontuur. Wil jy graag die hele storie lees? Kliek hier.https://fresh.inlinkz.com/p/54c7705c5c9f46fa95a041857eac2e89