Lys van Afrikaanse Blogs

Ai, ek lees deesdae so min blogs, maar tog is dit lekker om ‘n slag ‘n lys bymekaar te maak van al die Afrikaanse Blogs (WordPress). In die ou dae toe ek begin het, kon ‘n mens by af.wordpress.com gekyk het. Daar het al die nuutste skrywes verskyn. En of Blik nog bestaan, is ek ook van onseker. Dankie, Una, jy het die vlammetie aangesteek wat aanleiding gegee het tot hierdie blog.

In hierdie lys het ek Afrikaanse blogs, ook blogs wat Afrikaans én Engels bevat, ook blogs van Afrikaanssprekendes wat in Engels skryf, ook van Engelssprekendes wat Afrikaans verstaan en by ons Afrikaanses lees, en dan wel ‘n paar oulike Engelse blogs wat ek volg. Jy is meer as welkom om oulike blogs wat jy volg, se skakels vir my in die kommentaar te sit. Ek sit dit graag by.

Abrie dink hardop

Adventuring into retirement

Alta Cloete

Always Anne

Amandaskrywer (Aduppie)

Annekind

Appeltjie

Be Blesstified

Begaafde kind Suid-Afrika

Bella la Vita

Binnekantoe

Bondelsgedages

Bontie se bloggery

Carmen Niehaus

Chessalee

Ciska Olivier

Cuppacinos en Latte

Daisy op die stoep

Dawid Brits

Dewetswild

Diakonos

Die lewe gebeur

Die lewegewer

Die venster

Dr Christa van Staden

Dr Eric Perry’s Blog

Dr Margaretha Montagu

Ek kan nie blog nie

Ekmyselff

Endless dreams and boundless imaginations

Enelda

Engelroeper

Fun with philosophy

Gerhard Scholtz se blog

Henry Meyer se blog

Hervormend

Hier blok ek

Hou van blou

Huilblog

I scrap 2

Jack Greeff Jnr

Kameel se gebabbel

Karin writes dangerously

Kekkelkoors

Koffiekuiers

Kouevuur

Kreukels en plooie

Kruger Theron Stories met Siel

Krummels en katkuite

Ilse Zietsman Blog

Leeshoekie

Letty-Ann se ervarings

Lief God grootliks

Loertoer

Lolla se goete

Lomi

Madeleine Venter

Medicine Mommy

Melanie Kroukamp

Met my hoed in my hand

Mevrou

Mnr Nel

My klaskamer

My silent voice/My stil stem

Natasja Franzen

Net ek

Net nog ‘n paar gedagtes

NG Kerk Nylstroom Oos

Nowathome

‘n Kruik vol jasmyn

Pajamas met sokkies

Penpunt

Perdebytjie se nes

Positief

Rusplekkies op my geloofspad

Safari Sunset

Sagte klippe

Sosiaal Digitaal

Tapestry of Thought

The DM

The travel lady in her shoes

Trommeltjie

Toortsie.com

Twee kinders later

Uit my pen

Una se gedagtes

SA Vryskutskrywers

Schalk Skryf

Seegogga se bloggie

Something over tea

Tannie Frannie

Virgo C

Vlindersag

Vuurklip

Wet and dusty roads

Woestynkind

Woordnoot

Woordwerke

Onthou, hierdie lys is nie in yster gegiet nie en kan gereeld aangepas word indien nodig. Sit vir my jou skakel in die kommetaar en ek sit dit by.

Toortsie

In ‘n bottel

Hierdie foto wys vandag op my Facebook. Dit is geplaas deur Ecological Consciousness. Op my Banting Facebookblad verskyn allerhande dinge wat ek nie noodwendig volg nie. Volgens die byskrif het David Latimer die plantjies in 1960 in die bottel gegooi. Hy het dit slegs een keer oopgemaak in 1972 om ‘n bietjie water in te gooi en sedertdien nooit weer nie. Die plantjies is gesond en groei steeds.

Wat ‘n wonderlike eksperiment en dit lyk pragtig. Die tuin in die bottel is in perfekte balans en alles gebeur perfek daarin. Ek het nie ‘n probleem met so iets nie. Om die waarheid te sê het ek nou die dag ‘n vetplantjie so in ‘n glaspotjie gesit sommer vir die mooi. Die gedagte wat egter toe al in my kop opgekom het, was, hoekom? Hoekom sal ek dit doen? Watter voordeel het daardie plantjie nou vir die atmosfeer?

Want ja, die plantjie sal seker bly voortbestaan as ek of iemand anders nie die potjie se deksel oplig nie. Maar hy kan nie vermeerder nie. En hy kan sy hoofdoel om plant te wees en die lug te suiwer en tot voordeel van ons ekologie te wees, nie nakom nie.

Dit laat my dink aan die mens in isolasie. Ek glo met my hele hart dat die mens nie bedoel was om in totale isolasie te leef nie. Ons kan hier op ons erf heeltemal onafhanklik raak. Ons kan ons totaal afsluit. Ons kan genoeg tenke onder die huis opsit en genoeg sonpanele en groot genoeg batterye en wat nog alles om totaal onafhanklik van die munisipaliteit te raak. Ons kan ons groentetuin so ontwikkel dat ons nie nodig het om die winkels te besoek nie en as ons nog ‘n paar hoenders hier aanhou, vleis ook hê. Ons kan ons heining hoog genoeg maak sodat niemand hier kan inkom nie en ons kan hier ‘n totaal geslote lewe lei. Totale kluisenaars word. Nooit met enige iemand anders in aanraking kom nie.

Maar is dit wat God van ons verwag? Is dit wat ons lewensdoel is? Om in ‘n perfekte wêreldjie van jou eie te leef, jy en jy alleen? Want dan dra jy nie by tot die mensdoem nie. Jy dra nie by tot die samelewing nie. Jy is eintlik net selfsugtig besig met jou eie lewetjie.

Nou ja, ek is seker ‘n ekstrovert, daarom maak dit nie vir my sin dat ‘n mens jouself so kan afsluit nie. Maar selfs die introverte wat ek ken het soms kontak met ander mense nodig. Hulle dra by tot die gemeenskap. Hulle gee liefde vir ander. Hulle deel hulle gawes met ander.

So, na ‘n lang relaas besef ek net, ons is nie eilandjies nie. Ons is hier geplaas tussen mense in ‘n gebroke wêreld waar dinge beslis nie reg loop nie. Maar ons het mekaar nodig. En soms moet ons uit ons glasbottel kom om ons suurstof, ons gawes wat God vir ons gegee het, tot voordeel van ander en tot voordeel van die hele wêreld te deel.

Toortsie

Wat gaan aan?

Ek kom net nie by blogs uit nie. Ek kom nie by lees uit nie. Ek kom nie uit nie, wil ek amper bysê. En ek het altyd gesê dat ek nie soos een van daardie vroutjies wil word wat die hele tyd net met ‘n gemaakte sug probeer vertel hoe verskriklik besig hulle is nie. Besig wees is vir my goed. Ek funksioneer gewoonlik beter as die adrenalien pomp. Maar dan moet ek self die adrenalien laat pomp en nie deur ander gedruk word nie, want dan kook die adrenalien gewoonlik uit en is dit ‘n vreeslike gemors.

So tussen die kantoorwerk deur, waarby ek eintlik amper nie kom nie, is ek besig om my kreatiwiteit uit te leef wat vir soveel jare onderdruk was. In my besige tyd van mamma wees en die pot aan die kook hou kon ek by soveel goed net nie uitkom nie. En dit is juis in daardie tyd wat my blog ontstaan het omdat ek so ‘n behoefte gehad het om met ander mense iewers te kommunikeer. Sjoe!, en is ek dankbaar vir hierdie blog! Want dit het in vaardigheid in my ontwikkel wat ek nie eers geweet het ek het nie – dit het my geleer om my gedagtes in woorde om te sit. Dit het my leer waag op skryfgebied. Voor ek my blog gehad het, sou ek nie eers daaraan gedink het om aan skryfkompetisies deel te neem nie. En dadelik wil ek bysê: as ek aan enige kompetisie deelneem, is dit nie omdat ek so kompiterend van aard is nie, maar oor die uitdagingsfaktor daarvan. Omdat dit my dwing om my grense oor te steek. Omdat dit my dwing om iets nuuts by te leer. Want gewoonlik is ‘n kompetisie nie net gewoon en reguit en tussen die lyne nie. Daar is altyd een of ander uitdaging aan wat maak dat jy buite die boks moet dink. En is dit lekker daar buite die boks! Julle sal nooit raai nie!

Volgende Dinsdag, 7 Maart om 10 vm, is die dag wat al die VLV artikels moet inwees. En ja, ek onthou dat ek verlede jaar gesê het dat ek my nie weer so gaan druk nie. Wel, dit was verlede jaar! Genade! My oë staan stokstyf in my kop! Want ek hekel en brei en borduur vir ‘n vale om alles voor 7 Maart in te kry. En asof dit nie genoeg is nie, gaan ek vandag nog waag om die winkelsak wat gemaak word van ou dasse (!) te maak. En soos reeds hierbo gesê, is daar altyd ‘n kinkel aan. Want hierdie winkelsak moet ‘n binnesakkie hê en gevoer wees. Sommer net om snaaks te wees het ek vanjaar ook die piekeluitjies gemaak en hoop dat dit darem teen 7 Maart al ryp genoeg sal wees. Maar ek gaan nie die foccacia broodjie maak nie. Netnou verstaan ek daai woord verkeerd en noem die broodjie iets leliks!

Ag, en ek geniet my orrel! En my klavier! Ek neem les en ek oefen my dood, maar dis lekkerder as lekker. Ons beplan weer ‘n konsert in Junie, so ons wikkel!

Dankie vir die van julle wat nog altyd hier lees selfs al kom ek nie nou by julle blogs uit nie!

Dis lekker om te lewe!

Toortsie

Wanneer is dit genoeg?

Wanneer het jy genoeg gespaar? O nee! Ek weet nie! Want ‘n mens kan somme maak en somme maak en dit is glad nie te sê dat jou somme op die ou end gaan klop nie. Want daar kom dinge oor ons pad wat ons nie voorsien het nie. Inflasie. Die aandelebeurs val. Onverwagte siektes en ongelukke. Wat nog alles? Soos iemand jare gelede gesê het: Jy kan jou plaas vir soveel miljoene verkoop as wat jy wil, gras gaan jy een of ander tyd sny. Bedoelende dat jy iewers weer iets sal moet doen om jou inkomste aan te vul.

Die ou ekonomiese reël is mos dat ons 10% van ons inkomste moet spaar vanaf dag een wat ons begin geld verdien, maar wie doen dit? Eintlik is dit nie net 10% nie, maar 10% PLUS 10%. En dan praat ek nie van die 10% vir die kerk wat ons heel eerste gee nie. Die eerste tien persent is vir die wis en die onwis. Vir die onverwagte wat gebeur en ons skielik ‘n geldjie nodig het. Vir siekte, vir reis, vir die kar wat gekoop moet word. Vir alles wat nie regtig deel is van ons elkedagse leefkoste nie. Die ander 10% is daardie waaraan ons nooit mag raak nie. Lammerooie wat kleintjies moet kry, wat moet sorg dat ons eendag geld het om van te leef.

Want sien, ons werk dalk vandat ons 20 is tot by 60 as ons gelukkig is, dalk tot by 70. Dus, 40 of 50 jaar. Dan tree ons hopelik af en leef nog 20, 30, selfs 40 jaar. Maar waarvan leef ons dan as ons nie meer werk nie? Van die skrale pensioen? Van ons geldjies wat ons weggesit het oor jare (of nie weggesit het nie?)

Jare gelede het ek by Amway geleer, ek dink dit was Robert Kiyosaki wat dit in sy boek, Rich Dad, Poor Dad, geskryf het dat jy eers kan dink aan aftrede wanneer die OPBRENGS uit jou BELEGGINGS meer is as wat jou uitgawes in ‘n maand is. Dis ‘n massiewe mondvol. Dit beteken dat jou beleggings soveel moet wees dat die dividende of die rente wat ons daaruit verdien, ons maandelikse uitgawes moet dek. Sodat ons nooit aan ons beleggings raak nie!

Op RSG het een of ander ekonoom blykbaar gesê, ek het dit nie self gehoor nie, dat ‘n miljoen rand op belegging vir jou R4 000 leefkoste per maand gee. Ja, die inkomste uit ‘n miljoen behoort darem meer as R4 000 per maand te wees, maar die res moet jy weer eens spaar om daardie miljoen in stand te hou. En dan is daar belasting ook nog. Dus, hoeveel moet jy spaar? Die som is maklik: Vir elke R4 000 wat jy tans in ‘n maand uitgee, moet jy ‘n EKSTRA miljoen gespaar hê. Of, van elke miljoen wat jy gespaar het, mag jy slegs R4 000 per maand gebruik. En selfs dít is nie in yster gegiet nie. Skokkend! Dit laat ‘n mens dink, né? En spaar is nie spaar in ‘n bank nie, sê die ekonome, want daar vreet die muise die geld op. Nee, dit is meer riskante spaar, in aandele, sodat dit byhou by die mark. En dís nou ‘n senutergende storie!

Dit lyk my dat dit tyd raak om ernstig ons boeke nader te trek en te kyk waar ons selfs nog meer kan sny en dit eerder spaar as op onbenullighede uit te gee. Geleidelik strenger en strenger met ons geld te werk, want oudag kom!

Toortsie

Toortsie se Idilliese Piesangslaai

Ek het gister hierdie piesangslaai gemaak en dit was regtig baie lekker. Of ek dit sal aanbeveel vir die Bantingdieet? Ja, maar slegs ‘n klein skeppie. En nie as jou gewig stil staan nie. Onthou, piesang is op die oranjelys en jy kan maar net ‘n klein bietjie daarvan eet.

Maak dit in die volgende volgorde in ‘n slaaibak:

  1. Piesangs in skywe gesny.
  2. Een suurlemoen – eers die skil afgerasper en oor gegooi en toe die sap uitgedruk en ook oor gegooi.
  3. Heelwat xylitol oorgestrooi.
  4. Geurlose dubbelroom joghurt bo-oor en meng alles ‘n bietjie.
  5. Chiasade oor (heelwat)
  6. Strooi droë Cranberries en gojiberries oor. Sommer baie.
  7. Gevlokte amandels, effens geskroei (gebraai?) in ‘n droë pan oor ‘n lae hitte. (Ook sommer baie) Gooi bo-oor.

Bedien.

Toortsie