Hekel en word heel 2

Iewers het ek ‘n resensie gelees van Hekel en word heel 2 wat my aandag getrek het. Ek het ook kennis geneem toe Hekel en word heel, die eerste een, uitgegee is. Die ding is, op daardie stadium is ‘n hele paar bundels uitgegee waarin mense van hulle swaarkry vertel, dis eintlik iets waarin ek belangstel, maar die sak boeke wat nog gelees moet word raak net groter en voller. Ek bedoel, ek het nog van CUM se boeke wat gelees moet word, maar ek het ook ‘n klomp boeke aangeskaf, boeke wat ek bitter graag wil lees, maar nie by uitkom nie. En ek is so besig met my hekelwerk en ander handwerke, ek sal minstens 200 of selfs ouer moet word om alles gedoen te kry voor ek doodgaan en dan is dit nie dat ek nog sommer weekliks ekstras bylaai nie, hoor!

Wat my toe trek van die tweede Hekel en word heel, is dat die hekelpatrone anders benader word. Jy neem jou mates, besluit self watter dikte en tipe wol jy gaan gebruik en volg dan hulle aanwysings. Want sien, ek het ‘n wakis vol wolle, maar as ek ‘n patroon soek, pas dit nie noodwendig by die wol wat ek het nie en koop dan maar nog. Maar hierdie boek se patrone sal ek kan aanpas by my wol wat ek het. Of nie. Al woord wat hulle graag gebruik waarmee ek nog nie gemaklik voel nie, is ‘jaarn’, maar dit is blykbaar al deurgetrap en wel ‘n erkende Afrikaanse woord. Een woord is beslis nie genoeg rede om die boek oor neer te sit nie.

So sit ek en blaai deur die boek, my eie een, sommer om na die mooi patrone te sit en kyk, wat ek begin om die stories te lees. En ek hou aan met lees en hou aan en kan dit nie neersit nie. Want niks is so mooi soos ‘n ware verhaal nie, veral as daar heelword in die proses was nie. Party van die stories is baie nader aan die vel as wat ek sou wou dink, party laat my hart ongemaklik klop omdat dit so bekend voel, net om te besef dat dit iets is wat ek ook al deur is, maar nie net deur nie, ook redelik ver heen verwerk het. Eintlik klaar verwerk het.

En dan is ek dankbaar. Dankbaar vir elke persoon wat deur haar pyn kon hekel of hoe sy dit ookal verwerk het, maar ook vir my eie lewe wat in God se hande is en dat Hy saam met my deur die oppe en awwe van die lewe gaan, dat Hy vir my kreatiwiteit gegee het om my in uit te leef. Ag, sommer vir alles.

As jy lief is vir lees en vir hekel, is dit nogal ‘n boek om aan te skaf, hoor!

Toortsie

In tye van erge trauma

In tye van erge trauma weet ek nie watter kant toe nie. Ek wil net op ‘n hopie lê. My hele lyf pyn. Ek is angstig. My hart klop. Die een oomblik slaan sweet op my lyf uit, die volgende oomblik bibber ek van die koue. Om te werk is vir my moeilik, inspanning. Ek wil huil.

In tye van erge trauma roep  ek tot my God, ek weet Hy is die enigste wat uitkoms kan gee. Ek doen alles wat ek kan, maak foute, sê verkeerde dinge. Tree verkeerd op. Vra vir vriende om te bid. Praat dieselfde storie oor en oor, want deur te praat, werk ek hierdeur.

In erge trauma kan dit gebeur dat ek nie meer weet wát om te bid nie, het ek nie meer woorde nie, is selfs praat met God vir my ‘n inspanning.

In erge trauma voel dit soms of ek heeltemal kop gaan verloor. Op hierdie ouderdom wéét ek daar sal weer ‘n anderkant van die storm kom, tye wat dit sal beter gaan, tog is ek bang vir dit wat ek gaan verloor.

In tye van erge spanning help dit vir my  om buite te kom. Buite my huis, buite in die natuur. Dit help my as ek gaan stap, selfs al is dit swaar. Om sulke tye langs die see te kan stap help baie, veral as ek sommer ‘n rukkie op ‘n bankie kan sit en net na die see staar. Dit help my om in ‘n bos te kan stap waar ek net bome sien, niks meer nie, waar ek sommer net op ‘n boomstomp kan sit en dink. Dit help as ek sommer net plat op die gras kan lê met toe oë. So ‘n bietjie in die buitelug help my om ‘n bietjie ontslae te raak van die opgekropte energie, dit gee my moed vir die volgende een tree.

In erge trauma besef ek: Geen storm wil ek tegemoed gaan sonder my Here nie. Geen. Dankie vir ‘n God wie se hand ek kan vashou.

In tye van erge trauma skryf jy hierdie dinge neer, maar publiseer dit eers heelwat later wanneer jy weer die lewe in die oë kan kyk.

Toortsie

Toortsie se Faceboekpage