Ons familie swem nie eintlik nie

Ja, daar is van ons wat swem, maar ek hou glad nie van swem nie en my pa het nie eers met sy voete in die water geloop of visgevang nie. Dis eintlik ‘n skande as jy daaraan dink dat ons omtrent teen die see gewoon het en my ma tog baie lief was vir swem. Maar nee, my oom het verdrink en daarom is ons almal nou bang vir water. En net indien jy wonder, dit was laaaaank voor my geboorte, my pa was maar ‘n skrale 5 jaartjies oud. En nee, oom Daantjie het nie geswem en verdrink nie. Hy het visgevang toe ‘n fratsgolf hom in die see ingeslaan het en te pletter teen die rotse en hulle nooit sy liggaam kon vind nie. Sies tog, dit moes ‘n groot skok vir my oupa-hulle wees wat toe sekerlik maar gekeer het dat hulle kinders onnodig in die water ingaan.

So kyk ek baie keer hoe ander mense hulleself in die swembad of see geniet, maar die moed is net nie genoeg om self ook in te klim nie, selfs al is die lus daar. En as hulle my nog natspat of net waag om aan my te raak, raak die angsvlakke so hoog, ek klim sommer uit.

‘n Belaglike opmerking wat iemand vir my op die verkeerde tyd gegee het, het my laat wonder hoekom dit my so ontstel en ek ondersoek dit toe maar op my ou manier: TPM (Transformation Prayer Ministry). Soos ek al voorheen gesê het, is TPM ‘n voordurende proses wat iemand wat die proses aangeleer het, ook op homself kan toepas. En dit is nie altyd die voor die hand liggende goed wat uitspring nie, maar soms dinge wat jy nie eers geweet het bestaan nie. En God praat met elke persoon op Sy eie manier, soms op regtig vreemde maniere.

In my TPM-gesprek met God kom ek uit by ‘n vreemde leuen: Onbevoeg, en dat ons familie nie kan swem nie. En ons kom by ‘n insident uit wat al voorheen sy kop uitgesteek het, maar in ‘n ander hoedanigheid: Die dag toe ek in standerd twee my kop onder die water moes druk om te leer asemhaal onder water. Die vorige keer het God vir my gewys dat ek kán dryf en effens swem, geen rede dus tot angs nie.

Hierdie keer ervaar ek dat ek diep onder die see in ‘n emmer sit. Heeltemal veilig. Die emmer se deksel is op, daar is genoeg suurstof en ek kan heeltemal gemaklik in hom sit. Maar terwyl ek daar sit, mis ek al die pret. Wil ek daar bly sit, of wil ek die deksel afhaal en uitkom? Deksel afhaal beteken water wat instroom, beteken ek word nat, my gesig ook. God wys my dat ek bevoeg is om die deksel af te haal, om vry te kom van ‘n familieleuen, maar ek en slegs ek kan die deksel afhaal. Ek stamp die deksel af en gaan vanself na bo, want ek kán mos dryf! En soos ek boontoe beweeg voel ek hoe ek bevry word.

Watter familieleuen dra jy met jou saam? Is julle familie maar stadig? Dom? Meestal minderwaardig? Is mense met jou naam geneig tot selfmoord? Het jy ‘n sterk angel omdat jy ‘n Skerpioen is? Is jullle familie slim, maar verkies om eerder julle talente weg te steek? Of is julle maar sommer ‘n voorbarige klomp? Kan julle nie eintlik stories vertel nie terwyl jy in der waarheid met ‘n sak vol stories in jou rondloop? Of ons familie sal altyd sukkelaars bly. Ons hou ons geloofslewe privaat en praat nie daaroor nie. Watter familieleuen bind jou vas? Pootjie jou? Druk jou in ‘n emmer? Dalk is dit tyd om dit af te skud. 🙂

En nee, ek gaan nie nou skielik ‘n Springbokswemmer raak nie, maar ek dink dat, as die water nie te koud is nie, ek dalk meermale in ‘n swembad mag klim in die toekoms.

Toortsie

Terugflitse

Scrapydo daag ons uit om oor terugflitse te skryf. Sy vra spesifiek watter boek ons gelees het wat ons aan iets herinner. Ek dink om dit dalk uit ‘n ander hoek te benader, want op hierdie oomblik kan ek nie aan ‘n spesifieke boek dink nie. Eintlik, elke boek wat ek lees maak tog op een of ander manier iets wakker ten opsigte van jou huidige omstandighede of anders iets wat jy onthou.

Onder andere skryf sy dat ek en Kameel die oudste blogvriendinne was wat sy gemaak het. Wat ‘n eer! Maar dadelik bring dit die terugflits in my kop dat ek en Kameel op ‘n stadium ‘n blog saam bedryf het. Dat Kameel saam met my geskryf het en dat dit baie lekker was, maar toe sy die dag bel om te sê dat sy haar eie blog wil begin, was dit ook goed en het ek dit vir haar gegun.

Terugflitse is die een ding waarmee ons werk by TPM (Transformation Prayer Ministry). Dit is die ding wat ons by die wortel van die probleem uitbring. Want nou se krisis is gewoonlik mos nie regtig nou se krisis nie. Ons vra die kliënt om te fokus op die gevoel wat hy het en sy brein onthou dan onmiddellik die ander kere wat hy net so gevoel het. Ongelooflik! Dit is soos as jy by ‘n winkel verbystap en skielik aan iemand anders dink omdat jy vir ‘n oomblik iets gesien het wat daardie gedagte wakker gemaak het.

Nou die dag was ek baie gefrustreerd en ek het behoorlik my speelgoed uit die bababed gegooi. Daardie aand, lank na slaaptyd, lê ek en wonder: Hoekom het ek so oorreageer? Die frustrasie was dat daar dinge is wat gedoen moet word, maar net nie gedoen word nie.

Ek fokus op die gevoel en die terugflits kom: Toe ek in standerd twee in die koshuis was, was die klavier in ‘n klein sitkamertjie wat ook die juffrouens se sitkamer was. Wie se briljante idee sou dit wees? Daar is duidelik vir ons gesê: As die rooster sê jou oefentyd is Dinsdae om 4 nm, sal jy daardie tyd oefen. Daar aangekom op my bestemde oefentyd, sit die juffrou en haar kêrel daar. Wat moet ek nou doen? So ek oefen maar. Juffrou en kêrel loop uit. Ek voel simpel. Oorbodig.

Die volgende dag is die klavier geskuif na die eetsaal/studiesaal. So as ek wou/moes oefen, was daar gewoonlik ‘n ander klomp raasbekkies ook. Of ons moes in die kleinsaal gaan oefen, met ‘n nog groter klomp kekkelbekkies in die vertrek. Later jare toe ek meer gevorderde goed gespeel het wat soms Sforzando was, was dit die koshuisvader se onaangename taak om te kom sê dat ek te hard speel. Oorbodig. (Frustrasie: Ek moet oefen, dit moet gedoen word, maar word dit nie behoorlik gegun nie.)

En toe sê God vir my dat as ek vir Hom speel, dit nooit oorbodig is nie.

En hy vervang die leuen van ‘jy is oorbodig’ na die waarheid van ‘jy is welkom.’

Terugflitse is nie daar om jou te ontstel nie. Dis juis daar sodat jy die leuen wat jy vir jare met jou saamdra, kan vervang met Sy waarheid wat vrymaak.

Groete

Toortsie

Tpm – Kinder-TPM

Soos baie mense wat hier lees mos noual weet, is dat ek ‘n fasiliteerder (ek sien dat dr Ed Smith, hoof van TPM, eerder die woord ‘Mentor’ verkies) vir TPM is. Transformation Prayer Ministry. Transformasie Gebedsbediening.

Jare gelede het ‘n baie goeie vriendin van my vertel dat sy betrokke is by Theophostic Prayer Ministry. Ek was op daardie stadium besig met ‘n Christelike Nood- en Traumaberadingskursus by die Hugenote Bybelinstituut op Wellington. En daarná het ek by dieselfde kollege hulle Bybel- en godsdienskundekursus gedoen.

Anél het dit duidelik laat deurskemer dat ek dit moet oorweeg om Theophostics ook te doen. Wat my egter afgesit het, was dat die kursus oor ‘n uitgestrekte tyd oor naweke in die Kaap aangebied word en dat ek nie regtig kans sien om vir ‘n lang tyd gereeld vir naweke Kaap toe te moes gaan nie. Ek is nogal heilig op my naweke en die afstand en die koste daarvan het in my pad gestaan.

Tot ek self trauma beleef het. Erge trauma wat ek nie met my eie meganismes kon verwerk nie. Ek het hulp nodig gehad en natuurlik vir Anél geraadpleeg. Wat daardie dag met my in die TPM-kamer gebeur het, is onbeskryflik. God werk op wonderlike maniere! Ek het soveel heling ontvang. Ek het dit vir ander ook gegun. Ek wou TPM aanleer, want hier is soveel mense wat onverwerkte trauma beleef, mense wat dit dalk nie kan bekostig om Kaap toe te moet ry vir so iets nie. Mense wat nie ‘n sielkundige nodig het nie, maar sommer net met God kontak moet maak.

Op ‘n stadium vra ek haar of daar nie ‘n ander manier is om die kursus te doen nie. Dalk kan ek die boeke by my huis lees of so iets? Sy vertel toe dat Theophostics heeltemal verander het. Dit is vereenvoudig, word nou Transformation Prayer Ministry genoem en die kursus kan gratis aanlyn gedoen word. Dadelik het ek belanggestel en het ek die kursusmateriaal begin deurwerk. (Intussen is dit ook al baie meer vaartbelyn gemaak op die rekenaar.)

Net mooi toe ek die internet-kursusmateriaal klaar deurgewerk het, het die boodskap gekom: Daar word ‘n TPM-kursus in die Kaap aangebied. ‘n Verkorte kursus oor twee naweke. ‘n Intensiewe kursus. Ek het gegaan!

Ek doen nie TPM voltyds nie. Hier staan nie rye en rye mense wat wag vir ‘n afspraak nie. Ek wil dit ook nie voltyds doen nie, want ek is al op aftreeouderdom. Maar ek wil graag mense help wat my kontak. Sedertdien het ek al in my eie TPM-sessies met myself en ook met ander soveel wonderwerke beleef, ek staan elke keer net verstom. Om te sien hoe iemand se liggaamstaal verander tydens ‘n TPM-sessie van vrees na vryheid, kan jy nie beskryf nie. Soms sit ek net in verwondering as ek die transformasie wat plaasvind, beleef. En ek kan nie ophou om vir God te dank dat ek dit mag beleef nie, dat ek deel daarvan mag wees, net ‘n stukkie toerusting in Sy hand om mense se harte heel te maak nie.

Alhoewel die gewone TPM heeltemal doenbaar is vir alle ouderdomme, verkies ons om dit slegs vanaf hoërskoolouderdom met mense te doen, tot natuurlik op ‘n baie hoë ouderdom. Kinders praat deur speel en speelgoed is hulle taal, daarom dat ons kinder-TPM deur speel verkies. Want ‘n kind vertel meer deur speel as wat hy altyd die woorde voor het. Of hy weet nie hoe om sy gevoelens in woorde om te sit nie.

Ek is baie opgewonde, want ek is tans intensief besig met die Kinder-TPM kursus. En ek is besig om die speelkamer in te rig. En hierdie ouma hou van speel. Saamspeel. So, as God dit so wil hê en kinders vir my stuur, gaan ons speel!

Dit bring my by die vrae in my hart: My eerste vraag, of ek steeds moet aangaan met TPM, het God baie hard en duidelik vir my verlede naweek geantwoord: Beslis ja. Of ek die koste moet aangaan om ‘n speelkamer in te rig? Sal ek dit ooit soveel benut? En ek wil dit dan nie heeldag en aldag doen nie? Is dit die moeite werd? Is dit die koste werd? Die antwoord: ‘n Besliste ja. Dit is die moeite werd. Al sien ek in my leeftyd NET EEN kind, al kan ek net een kind help om sy seerkry te verwerk, dit wat hom pla ligter te maak, vir hom sy lewenspad vorentoe makliker te maak, is dit beslis oor en oor die moeite werd. Want een kind se lewe is meer werd as die koste van ‘n paar speelgoedjies. Oor en oor baie meer weer werd.

So, vriende, hierdie tannie is besig om allerhande goetertjies bymekaar te maak: ‘n Sandbak, karretjies, poppies, diere, wilde diere, trekkers en plaasimplemente … alles sodat ‘n kindertjie iewers dalk vir my ‘n storie in die sand kan vertel … en ek is baie opgewonde daaroor.

Aan God alleen al die eer. Dit gaan nie oor my nie. Dit gaan oor Hom en die persoon wat Hy vir my stuur.

Toortsie

Ns. TPM is 100% Bybelgefundeerd. By TPM glo ons aan die Drie-Enige God. Ons aanvaar dat God ‘n Persoon in die TPM-kamer is en direk betrokke is by die proses. Ek is slegs die mentor/fasiliteerder tussen die kliënt en God. Ons gebruik geen vreemde tegnieke nie, ons maak nie kontak met dooies nie, ons gee nie raad nie, gebruik nie vreemde okkulte nie, roep nie geeste op nie, voorspel nie die toekoms nie. Dit is nie New Age nie. Dit is suiwer ‘n gebedsessie waar ek eenvoudige vrae vra soos: Hoe voel jy, hoekom voel jy so, is jy kwaad vir iemand, ens.

……..

Intussen het dinge baie hier by my verander. Lees ‘declutter‘.

Klippe ry en TPM

Vandat ek kan onthou, is klippe ry ‘n jaarlikse instelling aan die begin van die jaar hier in die Rûens. Jaar vir jaar word groot klippe van die lande af gery, net om dit volgende jaar weer te doen.

In my kinderjare is die klippe op kliphope gery sommer daar in die land, maar soos wat implimente groter en sterker geraak het, het die kliphope ‘n oorlas geword en moes daardie hope verwyder word. Klippe is dan in klowe ingery.

Ek het kleintyd al vir my pa gevra hoekom daar dan elke jaar weer klippe gery moet word? Die klippe is dan al verlede jaar verwyder. Waar kom die klippe dan elke keer vandaan?

Die ding is dat ons wêreld in die eerste plek klipperig is. Hier is baie klippe! Die ding is, aanvanklik word die groot, ooglopende klippe verwyder. Maar met die gewoel rondom daardie klip, kom daar ander klippies ook los. Ook, soos wat die grond bewerk word, kom nog klippies los. Dalk kleiner klippe wat nie so maklik raakgesien word nie, maar die implenente erg kan beskadig as hulle op ‘n verkeerde plek beland.

Dit is baie hoe Transformation Prayer Ministry (TPM) ook werk. Eers word die ooglopende ‘klippe’ verwyder, maar mettertyd, met die gefroetel aan die klippe, kom ander klippies ook los. Klippies wat soms amper onsigbaar klein is, klippies wat ons nie eers weet wat bestaan nie, maar ‘n erge klippie in die skoen kan wees. ‘n Klippie wat ongemerk groot skade of ongemak kan verrig.

Soos Dr Ed Smith, stigter van TPM ook sê, dat dit amper ‘n daaglikse proses raak om al die ongemakkies te verwyder, by God die waarheid hoor sodat die Heilige Gees ons kan reinig en ons al meer die vrug van die Gees sal dra.

Dat dit nie altyd ‘n maklike proses is nie, is gewis. Dit is amper soos om ‘n tand te laat stop. Geen lekker proses nie, maar die verligting daarná kan net op geen manier met die ongemak vooraf vergelyk word nie.

Die groot genade is dat Jesus Christus self betrokke is hierby. Dat Hy saam met jou in die boot is. Hy, die Seun van God, wat stormwater kan stilmaak. Jy is nie alleen nie. Hy help jou. En saam met Hom kan enige klip uit die pad gerol word. Kan ek en jy gereinig word. Kan ons meer vrug dra.

Toortsie

Die beginsel van oortuiging en keuse (TPM)

Hierdie bloginskrywing skryf ek aan die hand van die TPM (Transformasie gebedsbediening SA) se studentehandleiding, maar ook uit die ondervinding wat ek reeds deur TPM-sessies met myself en andere opgedoen het.

Wat ons voel, hoe ons reageer op iets, is nie die gevolg van wat iemand anders aan ons gedoen het nie, maar wel van wat ons werklik glo. Wat ons glo, die kernoortuiging wat ons het wat ons laat reageer soos wat ons wel reageer, kom die meeste van die tyd uit iets wat gebeur het toe ons nog klein was, gewoonlik onder die ouderdom van 12 jaar. Baie keer is die insident nie eers verwant aan wat ons nou ontstel nie. (Ja, ander mense kan baie lelike dinge met ons doen, daaroor stry ek nie! Wat ons egter daaroor voel is ons eie.)

Wat gebeur is dat daar kleintyd iets gebeur het, soms selfs iets belagliks, soos dat ek op verkeerde tyd iets gesê het in my kleinkindonkunde en dan begin glo dat ek ALTYD die verkeerde ding sê. Of iemand het nie met my gespeel nie en nou glo ek dat ek NIE GOED GENOEG IS NIE. Of watter rede ookal. Soms het daar regtig slegte dinge met my gebeur wat ek verkies om eerder in die drein af te gooi en die dreindeksel daarop te hou en dit NOOIT WEER op te tel nie.

Ongelukkig bly ons daardie waninterpretasie wat ons dalk gemaak het wat nie waar is nie, glo en sou ons as volwassene daarna kyk, kan ons in ons kop die waarheid weet, maar wanneer iets gebeur, kom daardie ou geloofsoortuiging weer op die voorgrond en tree ons op volgens daardie oortuiging, selfs al is dit nie waar nie.

Daarom is dit nodig dat wanneer ons ontsteld raak oor iets, ons ondersoek instel oor hoekom is ons regtig ontsteld. Was dit ‘n geval dat ek onseker gevoel het? Of nie goed genoeg nie? Laat dit my soos ‘n niks voel? Asof ek geen beheer het nie? Asof ek totaal alleen gelaat is? Bang om ‘n fout te maak? Wat is die regte rede dat ek so voel?

Met TPM (Transformation Prayer Ministry) gebruik ons die toerusting in ons hand in samewerking met God tydens ‘n gebedsessie en die regte vrae en as die kliënt kies om daardie deksel op te lig en die pyn in die oë te kyk, by die wortel van daardie leuen uit wat ons glo, daardie leuen wat vir ons die waarheid is. God gee dan vir die persoon perspektief. Die persoon kry nuwe waarheid en word dit wat sy deur haar ervaring altyd verkeerd geglo het, reggestel. Met God se hulp. Op God se manier. En dis een van die dinge waaroor ek keer op keer in verwondering staan: Hy praat met elke persoon op ‘n manier wat daardie persoon sal verstaan. Nie noodwendig wat ek verstaan nie, maar wat vir daardie persoon sal werk. Op sy eie manier.

En wanneer die persoon eers sy kernoortuiging deur ervaring en waarheid van God verander, is dit soos dominoes wat val. Elke keer wat die persoon daardie leuen geglo het in sy lewe, elke keer wat daardie spesifieke leuen hom ontstel het, is skielik opgelos omdat die persoon nuwe waarheid ontdek het. Elke keer het die persoon ‘n treetjie vorentoe gegee. Onmiddellik en totaal opgelos. Soms word daar egter ‘n hele paar leuens tydens so ‘n kinderjaregebeurtenis geglo en mag daar weer in ‘n volgende sessie na dieselfde gebeurtenis verwys word om die ander leuens ook uit te sorteer.

Dit bly egter die kliënt se eie keuse of hy die deksel gaan optel of nie. Of hy bereid is om sy pyn in die oë te kyk of nie. Want God is ‘n Ware Heer, ‘n Gentleman wat Homself nooit op mense afdwing nie. Maar vir die persoon wat bereid is om vorentoe te stap, selfs te vergewe waar nodig, bring Hy ongelooflike verligting. Heling.

Tydens ‘n TPM-sessie beweeg ons op heilige grond en ons respekteer dit en hanteer dit met die grootste deernis, respek en heiligheid.

Toortsie

Ja, ander mense tree nie altyd reg teenoor ons op nie. En as ons deur TPM daarna kyk, maak dit nie die ander persoon se verkeerde optrede reg nie. Wat egter gebeur is dat ek heel word, ek God toelaat om my pyn reg te maak.