Etiket: towerin

Dis wie jy ken

~ Toortsie ~ 62 Kommentaar

Dit is mos ‘n ou feit dat dit nie is wie jy is nie, maar wie jy ken, nè.

Nou, ek ken vir Una. En Una het ‘n hond, Danie. En vir hierdie oomblik is Danie-hond my hero.

Want hy het ‘n oplossing gehad vir ‘n probleem wat ek nie eers besef het dat dit bestaan nie.

Sien, Una is gehok. Mooi opgedress en nêrens om te mag gaan nie.

Toe kom Danie, reg vir oorlog, haar haal Rebusfontein toe. (Kyk maar daar op haar blog hoe Danie lyk.) Danie voel soos ons almal voel: moeg en vaal na ‘n lang jaar. Hy het lus vir ‘n krismispartytjie, hy is klaar aangetrek en alles. Una sal sorg vir die Hertzoggies en Jan Smutsies. En soos ek Una ken, sal dit Bantingvriendelik wees sodat ek ook kan saameet.

En ek het mos darem nie verniet alles dubbeld gekook vir kersete nie … gammon … skaapboud … beestong … ag man, álles wat jy nodig het en nog wat.

So, dames, my karretjie is gepak vir Rebus se Kerstafel, selfs die nodig versterkinkies vir die trifle, ag ek bedoel koekstruif, maar ek is nou so opgewonde en haastig, ek kan nie nou aan al die regte woorde dink en watter woorde met hoofletters en watter met Kleinletters gespel moet word nie. Rebusfontein wag!

Ek wonder of my huisie nog staan? Una, loer tog. Ek wonder of ek dit nog sal kry, ons was so lank laas daar, nog vóór die Towerinne verander het in Goue Vroue daar in Alice se tonnel. Julle weet, ek is mos die Towerin met die goue neus, want … ag nee wag! Ek het mos eintlik goue oë, volgens Una.

Una, sê solank vir Danie dankie! Ek het spesiaal vir hom ‘n lekker boudbeen ingepak. En loer tog of my donkie nog daar is, wat is sy naam nou weer? Frannie sal weet, dink ek. O ja, Santie, as ek reg het. En Kameel se melkkoei en nog ‘n diertjie wat ek vir haar moes versorg, maar ek kan nou nie eers meer onthou wat dit is nie?

Ek hoop ek sien julle ander ook daar. Ek het my groen rok ingepak en die kersversiering vir my kop wat ek nog laas gebruik het by Capital Singers baie jare gelede. Dis rooi strikkies. 🙂

Wag vir my! Seegogga, is jy by?

Toortsie

Dis eg

~ Toortsie ~ 17 Kommentaar

Vandag bly die gedagte sommer in my kop hoe lief ek vir blogging is, vir die bloggers, vir die stories wat ons skryf, vir ons lawwigheid.

Ek is lief vir die Towerinne, die oues én die nuwes, al is hulle eintlik virtuele vriende. Ek is lief vir elkeen van hulle. Want hulle het my vriendinne geword. Myne. Want hulle is regtig. Eg. Hulle lewe regtig. En as ek eers eenmaal lief geword het vir iemand, raak ek nie sommer maklik onlief vir daardie persoon nie. Hulle is my mense. Myne.

Ons deel vir mekaar ons grootste blydskap en ons grootste hartseer. Ons kry selfs die enkele misverstand ook tussen ons, want ons is regte mense. Eerlike mense. Opreg. Elkeen van ons.

Ek geniet ons lawwe stories wat ons skryf waarin onsself die karakters is. Alhoewel dit fiktiewe verhale is wat ons skryf, leef ons ons daarin. Word dit deel van ons. Raak dit ons eie storie. Beleef ons dit. Want dit is óns storie. Ons ware storie in ‘n virtuele wêreld. Ons maak dit ons eie. Dit kan nie sommer net gereduseer word tot ‘net ‘n storie’ nie, want dit is dit nie. Dit is óns storie. In ‘n virtuele wêreld wat ons vir onsself suksesvol geskep het in ‘n virtuele tyd.

Ons, wat nie in ‘n virtuele wêreld grootgeword het nie, ons wat eintlik meestal ouer vroue is, kon dit regkry om so ‘n plek van ontvlugting te skep. ‘n Plek waar ons sommer net vergeet van al die slegte dinge wat om ons gebeur. ‘n Plek waarheen ons ontvlug as die lewe te moeilik raak. As dinge te veel druk. As ons nie altyd dinge wat om ons gebeur verstaan nie.

Ons kon dit regkry om die aaklige Covidjaar beter te maak, draagbaarder te maak, selfs lekker te maak. Terwyl ander mense moedeloos en verstrik geraak het tussen maskers, vasgegrendel op watter manier ookal, het ons onsself geniet, pret gehad, gespeel. Skoon vergeet van Covid en wat daarmee saamgaan.

Ek eer elke Towerin wat hieraan deelneem en deelgeneem het. Ek eer elkeen wat saamgespeel het en dit lekker gemaak het. Ek eer elkeen wat gehelp het om hierdie storie en ons gunstelingplekkie Rebusfontein te skep en ontwikkel het. Ek eer julle, my blogmaats.

En ek eer my Here wat ook hierdie pad van blogging vir my oopgemaak het en die plesier wat ek daardeur kon kry en ek glo, nog gaan kry in die toekoms ook.

Toortsie

Ek lees my kinderjare voor op SoundCloud. Soek vir Toortsie.

https://toortsie.com/2020/09/12/voorlesings-uit-my-kinderjareboek/

Towerinreünie

~ Toortsie ~ 18 Kommentaar

Soos almal in blogland weet, is dit GROOT as bloggers saamkuier. Baie groot.

Toortsie het natuurlik ‘n bietjie te laat geslaap, maar met Appeltjie se hulp het hulle, so tussen baie gepratery deur, die kossies betyds reggekry vir ‘n baie laat ontbyt. Appeltjie het mooi gehelp dat Toortsie nie totaal kop verloor nie.

Aalsie, Seegogga en Appeltjie het gesorg vir die lieflikste blomme en Aalsie het ‘n heerlike slaai saamgebring. Appeltjie moes bontstaan om oral te help, vrugteslaai te maak en al die kos mooi voor te sit.

Die manne het ‘n heerlike gesellige vuur gemaak en gesorg dat ons elkeen ‘n glasie lieflike vonkelwyn in die hand het. Toe het elkeen ‘n rede gegee hoekom ons fees vier. Vir Vrouedag. Vir vriende. Vir Towerinne. Vir ‘n stort wat in ‘n honderdjarigehuisie ingebou is vir die eerste keer. ‘n Vrou wat haar man bystaan in moeilike situasies soos heuning uithaal. Die voorreg om te kan bloos as dit nodig is. Die vier Toweraars: Mnr Toorts, Mnr Krap, Beertjie en Neef. Liefde en vriendskap. Ons het besef dat ons almal op een of ander manier familie is … maar moet eerder nie vra hoe nie! 😎 ‘n Mens mag vir jou ekstra familie kies as jy wil, hoekom dan nie?

Daar was poeding ook, maar lyk my die fotograwe het moeg geraak.

Ja, ons het heerlik gekuier. Ja, ons het heerlik gesels. Ja, ons het dit baie geniet. Natuurlik het ons die een Towerinstorie na die ander herleef.

En as julle wonder? Dit was vir ons ‘n groot present om julle almal hier te hê.

Toortsie