Die dag toe die kameel besluit het om na prinses Senamé se partytjie te gaan, was daar gróót opgewondenheid in die land waar sy woon. Al die diere het die storie vir mekaar vertel. Die donkies het op en af gespring, so bly was hulle. Die olifante het trompetter, die honde het geblaf, die hiënas het gelag, die jakkalse het gedans, want hulle het geweet dat die kameel net die regte een is om te gaan. Sy is baie lief vir dogtertjies en ken baie speletjies wat sy met hulle kan speel.

Die mossies het bly met mekaar gekwetter en het later gesê dis omtrent sewe speletjies wat die kameel kan speel. Die hadidas het dit behoorlik uitgeskreeu. Die swaeltjies het met die blye nuus ver gevlieg, waar die pikkewyne dit gehoor het.

Die pikkewyne kon nie meer lekker onthou wat die sewe goed is wat die kameel het nie. Dit begin met ‘n s. Skoene? … slange? … skulpe? … nee wag! Skandes! Dis sewe skandes wat die kameel het! Hulle was só opgewonde hieroor dat hulle dit dadelik vir die seemeeue vertel het. Húlle het dit opgewonde vir die groen voëltjies bo in die boom vertel. Hulle kon dit net nie lekker verstaan nie, skande is mos ‘n lelike ding? Hoekom sal prinses Senamé ‘n skandelike kameel hiernatoe nooi?

Hulle het toe vir die blou voëltjie op die grond gevra, want hulle weet dat die blou voëltjie die regte antwoord sal hê. Hulle sê hy is wys. Die blou voëltjie het gesê sy dink nie dit sal te lelik wees nie, hulle moet eerder wag en kyk as die kameel opdaag. Dalk is die storie nie heeltemal reg nie. Dalk is dit sewe ander goed wat die kameel het, dalk sewe mooi goed. Hulle moenie hulle te veel daaroor bekommer nie. Prinses Senamé sal mos nooit ‘n skandelike kameel na die eiland toe nooi nie!

Wat sý weer oor wonder, is, hoe sal die kameel in elk geval hier kom? Het ‘n kameel dan vlerke?

Dís waar Annemie die storie gehoor het!

Maar hóé sal die kameel hier kom? Sal sy moet swem? Dis bitter ver? Sal sy dalk op ‘n walvis se rug sit? Of sal ‘n baie groot voël haar in sy kloue vashou? Hoe sal sy hier kom? Sal sy régtig kom?

Toortsie

Na aanleiding van Spokie Sny Spoor se kommentaar hieronder, wil ek net sê dat hierdie storietjie deel is van ‘n lang storie.

1. Senamé
2. Coroli
3. Wameel?
4. Senamé se partytjie (Kameel het dit geskryf)
5. Annemie
6. Kameel se sewe skandes

Annemie is ‘n wouddogtertjie wat op die dogtertjie-eiland, Senamé woon.

Annemie is ‘n pragtige wouddogtertjie. Sy het lang, donkerbruin hare wat tot in die waaie van haar bene hang. Haar ogies is groen, net so groen soos die varings wat onder die bome groei. Sy het baie dogtertjiemaatjies, maar haar eintlike maatjies, saam met wie sy die graagste speel, is die eekhoringkies en apies. Sy is veral lief daarvoor om sommer net in die waai van ‘n boom te lê en luister na al die woudgeluide.

Annemie se oortjies is effens kleiner as die ander wouddogtertjies s’n, en vroeër het die ander dogtertjies soms vir haar “Oortjies” genoem. Dan was sy baie hartsteer. Annemie het saam met daardie spesiale oortjies ‘n spesiale gawe gekry! Sy kan sowaar verstaan wat die voëltjies praat! En dís die rede hoekom sy soveel keer sommer net doodstil sit en luister, want sy is mal oor die voëltjies se stories.

Een dag het sy mos so sit en luister, toe hoor sy die vreemdste storie. Dit was ‘n rukkie voor prinses Senamé se verjaarsdagpartytjie. Daar sou ‘n vreemde meeldier na die partytjie kom! ‘n Mameel … of Jameel … of Lameel … Sameel … Nameel … hoe nou weer? Sy is doodseker sy het reg gehoor, maar hóé noem ‘n mens daardie dier?  Die blou voël op die grond het by die groen voël bo in die boom gehoor, wat dit by die seemeeu gehoor het, wat dit weer by die pikkewyne gehoor het, wat dit by ‘n ánder voël van ‘n baie ver land gehoor het dat daar so ‘n dier gaan kom na die partytjie. Sy was só bang om dit vir die ander wouddogtertjies te sê omdat hulle dan weer met haar sou spot oor die snaakste stories wat sy kamtig altyd by die voëls hoor. Tog is sy doodseker dat sy reg gehoor het, as sy net die naam van die meeldier kan onthou!

Sy was sowaar reg! Daar was sowáár ‘n meeldier by prinses Senamé se partytjie! ‘n Ma- ma- ma- k- ke- ka- KAMEEL! Ja! ‘n Vriendelike kameel! Ek sal nog vertel wat die kameel alles saam met die dogtertjies gedoen het. Dit was net ‘n ekstra-spesiale partytjie net omdat die kameel daar was!

Nou spot die ander woudmaatjies natuurlik glad nie meer vir Annemie met die klein oortjies en die snaakse voëlstories nie! Hulle glo haar en wil tog te graag hoor wat sy alles te vertelle het.

Tatta!

Toortsie

Op die dogtertjie-eiland, Senamé, is ‘n groot bedrywigheid, want prinses Senamé verjaar binnekort en almal is besig met voorbereidings vir die partytjie. Kameel gaan loer wat daar gebeur, terwyl die stoute Seegogga  op en af spring van opwinding.

Maar Coroli se hartjie is baie seer. Sy het ‘n probleempie. Sien, dis haar hare. Al die dogtertjies op Senamé het sulke mooi, lang hare, hare wat tot onder hulle boude hang. Heel dag is hulle besig om hulle hare mooi te maak, dit te kam of te borsel totdat dit blink in die son. Soms maak hulle linte van palmblare en bind dit in hulle hare. Hulle kan hulle hare op die mooiste maniere vleg. Soms ryg hulle klein skulpies in hulle hare.

Maar sy? Nee. Haar hare krul vreeslik. Hoe meer sy dit probeer borsel, hoe meer staan dit in alle rigtings en kroes dit. Sy is MOEDELOOS! Sy het al ALLES probeer. As sy dit vleg terwyl dit nat is, maak dit net meer kartels. Soms bind sy dit styf om haar kop vas met seegras om te kyk of dit nie wil help nie, maar dit bly net krul en kroes. Soms sit sy dit tussen 2 warm klippe, maar niks gebeur nie. Sy wil so graag mooi lyk vir die prinses se verjaarsdagpartytjie, maar wat kan sy maak?

Vanoggend het sy sommer haar hare onder ‘n waterval gewas en net so gelos en glad nie geborsel nie. Daarná het sy op haar eie ‘n ent gaan stap, die woud in. Sy het sommer net met haar vingers so deur die hare gewoel.

Sy is so diep ingedagte dat sy nie die vreemde woud-dogtertjie sien nie en skrik haar boeglam toe sy die stem by haar hoor: “Hello, wat is jou naam? Sjoe jy het die mooiste hare. Ai, ek wens my hare kon so krul.” Coroli kan haar ore nie glo nie! Kan dit wees dat iemand van haar hare hou, so deurmekaar? “Dis só mooi”, sê die dogtertjie. Sy pluk ‘n blommetjie van ‘n boom af en kom steek dit bokant Coroli se oor in haar hare in.  “Kom, kom kyk hier in die poeletjie hoe mooi lyk dit.”

Coroli kyk en kyk en kyk. Sy kan haar oë nie glo nie. Want, ja, sy lyk regtig mooi, net soos sy gemaak is!! Sy hoef nie soos die ander te lyk nie.  Sy gaan dit altyd net so dra! 🙂

Toorts