Ewe wysneus dink ek nou die dag by myself: ‘Sjoe, dis nogal lank laas wat God vir my so ‘n herhalende boodskap gegee het wat Hy regtig wil hê ek moet hoor,’ min wetende dat Hy reeds besig is om dieselfde storie oor en oor vir my te fluister en dat ek dit nie besef nie!
Ja, ek hét kennis geneem toe ek met my selfoon gefoeter het tydens stiltetyd en dit toe stukkend was toe ek dit ná die stiltetyd optel. Net om dit sowat 4 dae later aan te skakel en daar geen fout daarmee was nie. Die boodskap wat ek daaruit geneem het: In ‘n oogwink kan Hy iets van my wegneem as ek dit belangriker ag as tyd met Hom. En ja, ek hét geluister, maar nie genoeg nie.
Want gedurende die vakansie met al die kinders by die huis en ek so besig was met huishou, het my stiltetyd afgewater. Ja, ek hét steeds my stiltetyd gedoen daagliks, maar nie so rustig en in diepte soos gewoonlik nie. En was die normale tekens weer daar op ‘n stadium: Ek is ongeduldig, eintlik ongedurig. Onrustig. Ontevrede. on on on on …
Vertel my vriendin gister by die Bybelstudie hoe God vir haar gewys het dat sy ‘n fout gemaak het deur ter wille van die samesyn met haar kinders, tóg ‘n fliek gekyk het waarin Sy naam ‘n paar maal oneerbiedig genoem is. Dat Hy op Sy spesiale manier vir haar gewys het dat niks en niemand bó Sy Naam gestel mag word nie.
Maar die pennie val nog nie.
En skielik val hy toe ek vanoggend my kleinkind oppas en my man in die vertrek langsaan die TV aansit en die dominee hard en duidelik die storie van Martha en Maria vertel. Die dienende Martha wat alles moes regkry vir die ete terwyl Maria by Jesus se voete sit. En die dominee sê dat dit reg is, ons móét gasvry wees, maar nie ten koste van tyd met Hom nie. O ja, interessant. Terwyl ek dink dat God nie besig is om Homself te herhaal nie, moet Hy al vir my SKREE, want ek HOOR nie!
Want, toe ek daaroor dink vanoggend en met Hom daaroor praat, wys Hy my dat Hy Sondag ook met my gepraat het. Die man by die kerk het genoem dat ons tog nie by die huis moet bly as die kinders daar kuier nie, maar steeds op ‘n Sondagoggend moet kerk toe gaan soos wat ons sou doen as die kinders nie daar was nie.
Jip. Die boodskap wat oor en oor vir my gesê word in verskillende woorde en op verskillende maniere? Dat ons (ek) in my besige bestaan waar my aandag so maklik deur gasvryheid, of borduurwerk of hekelwerk of VLV of Amigo’s of klavier of orrel wat geoefen moet word vir my volgende les, nie my stiltetyd moet afwater, afskeep, aframmel nie. En is dit dan nie presies wat Hy ook vir my oor en oor sê in Daniël waarmee ek tans besig is nie?
Toortsie
toortsie.com 