Kategorie: Geleefde Christenskap

Wat het jy?

~ Toortsie ~ 8 Kommentaar

Gister hoor ek die laaste stukkie van die gesprek tussen Amoré Bekker en Shimmy Isaacs op RSG. Sjoe! Wat ‘n oulike vrou! Sy sê dat sy nie geld gehad het nie, as kelner opgetree het en elke sent wat sy gekry het in die vorm van fooitjies, gebruik het om dramawerkswinkels by te woon. Volgens Google net sy nou ‘n nagraadse diploma in drama. Fantasties! In haar slotparagraaf sê sy: “Onthou, die wêreld skuld jou niks.”

Ja, die wêreld skuld ons niks en ons moet maar self ons handjies uitsteek en dit wat die Here vir ons gegee het, begin gebruik. Vir die een het Hy een talent gegee, vir die ander een vyf. Dit was Sy keuse hoeveel Hy vir elkeen gee en ons mag voel dat dit onregverdig is dat die ander meer as ons gekry het, maar die wonder is dat ons álmal beslis ietsie gekry het. Onverdiend. Al is dit dalk min. Wat Hy wil hê ons tot Sy eer moet aanwend.

Ek moes ook leer om dit wat tot my beskikking is, te gebruik. Die vaardighede wat die Here my gegee het, ontwikkel en probeer om ‘n geldjie daarvan te maak om die pot aan die kook te hou. Naaldwerkies gedoen wat ek kon verkoop. Hekelwerkies vir die tuisnywerheid. Koekies gebak. Jy weet, ‘n mens het net een pakkie meel nodig om jou eerste koekies te bak en dit te verkoop om nog ‘n pakkie meel te koop … Een bolletjie wol om ‘n kep te brei. En daardie geldjies het ek weer gebruik om my verder op te lei daar waar ‘n deur op ‘n skrefie vir my oop was.

Pastoor Ettienne van Heerden het een keer ‘n preek gehad oor: Wat het jy? Na aanleiding van Elisa wat vir die arm vrou gevra het wat sy het om haar skuld te betaal in 2 Konings 4. Net ‘n kruikie met olie. Hy gee haar die belaglike opdrag om orals houers bymekaar te maak en dit vol te gooi uit daardie klein kruikie. Sy kon geantwoord het dat hy laf is, maar sy het dit gehoorsaam.

Jip. Wat het jy? Daar waar jy so moedeloos voel en regtig nie meer weet watter kant toe nie? Om mee te begin, dalk gebed? Dalk ‘n spesiale vaardigheid? Dalk twee hande wat jy kan uitsteek en iewers te help? ‘n Oor?

Mag jy sien waar daar dalk in jou duisternis ‘n klein straaltjie lig skyn.

Toortsie

Elke een ‘n bietjie erger

~ Toortsie ~ 7 Kommentaar

Sjoe! Ek is tans besig met die geskiedenis van die ou konings van Israel en Juda. Dit is vir my hartverskeurend wanneer ek lees hoe ‘n hele volk wat voorheen beskermd onder die wolk van die Here, so totaal uitmekaar geval het.

Die eerste keer wat ek dit in ongeveer 1995 gelees het, het ek so ‘n vreemde bekommernis oor ons eie land gekry. Dat ons aan die verval is. Daarná het ek gedink: Ek oorreageer seker maar. Ek wou amper nie waag om die gewaarwording te noem nie. Want, sou ek dit noem, sou ek my bekommernis uitspreek, sou ek hoor dat die jongmense sulke wonderlike kinders van die Here is. Wat waar is. Want net soveel die verval meer raak, net soveel is daar ook kinders van die Here wat meer en meer opstaan vir hulle geloof. (As jy nie wil staan vir jou geloof nie, waarvoor wil jy dan staan?) Tog, elke keer wat ek weer by daardie gedeelte kom, ongeveer elke drie jaar, want dit is hoe lank dit vir my vat om deur die hele Bybel te lees, kom sit dieselfde bekommernis weer in my hart, ook elke keer ‘n bietjie erger.

Israel. ‘n Land wat op ‘n uiters wonderbaarlike manier verlos word uit Egipte. Wat vir veertig jaar onder die wolk van God se beskerming leef – waarvoor meer kan jy vra? So sigbaar? Wat onder God se leiding die hele land, Israel verower. Wat stuk-stuk begin verval en elke keer stuur God ‘n leier om hulle weer op die regte spoor te bring. Dan vra hulle ‘n koning van hulle eie. Eers Saul. Toe Dawid. Dawid, ook maar met sy foutjies. Salomo, ‘n bietjie meer. Eers kom daar onrus tussen Juda en die res van Israel. Die ryk skeur. En dan kom die herhalende refrein … elke koning het die verkeerde dinge gedoen van sy voorganger, net ‘n bietjie erger. Hulle dink niks daarvan om oorlog te maak tussen mekaar nie – nie net stry nie – nee, oorlog. Hulle wis families uit. Wis mense uit. En dan kom Agab wat nie net Jerobeam se sondes (die ergste tot dusver) herhaal nie, nee nóg erger en trou met Isebel en begin Baäls aanbid. En die profete se lewens raak bedreigd …

En dan raak ek erg benoud …

Genadiglik is daar altyd die goue draadjie van mense wat God uit hulle hart aanroep en dien.

Suid-Afrika! Keer terug na God asseblief!

Toortsie

Terwyl ek deur die Ou Testament dwaal

~ Toortsie ~ 10 Kommentaar

Terwyl ek tans deur die Ou Testament dwaal, kan ek nie help om herhaaldelik die liefde wat God vir Sy mense het, raak te sien nie. Sy amper smeking dat ons aan Hom gehoorsaam moet bly, Sy gebooie moet nakom. Die belofte dat as ons aan Hom getrou bly, Hy ons sal seën. En hoe Sy mense (ons steeds vandag) keer op keer wegdwaal. Sy verwagting dat ons aan Hom ook getrouheid moet bewys soos Hy elke sekond van die dag aan ons getrou is en bly.

Hier en daar kom ek op vreemde gebeure af wat ek nie verstaan nie. Soos die dag toe Dawid die ark laat bring het na Jerusalem in 2 Sam 6. Iewers struikel die osse en Ussa probeer keer dat die ark iets oorkom en hy sterf net daar, want hy mag nie aan die ark geraak het nie. Genade! Hy wou net help! Ek sou ook gekeer het! Maar hoor net hier: Ek wonder toe in my hart daaroor, praat met g’n mens daaroor nie, net die Here weet dat ek daaroor wonder en Hy stuur die antwoord vir my saam met Minister Altric Johnson van Be Blesstified dat as God sê Hy wil nie hê ons moet iets doen nie, dat Hy dit bedoel. Ja, danksy Sy genade val ons deesdae nie meer dood neer elke keer wat ons iets verkeerds doen nie, maar ook vandag nog wil Hy eintlik regtig hê dat ons Hom eerder moet gehoorsaam.

Maandagoggend lees ek in 1 Konings 13 van die profeet wat vir Jerobeam moes gaan waarsku teen sy verkeerde dade. Die opdrag van God was dat hy nie brood of water sou inneem op daardie dorp nie. Wat hy gehoorsaam. Daar was egter ‘n ander, ouer profeet wat hoor van hom en hom terugroep met ‘n liegstorie en sê dat hy ‘n boodskap van God af gekry het dat die jonger profeet wel by hom moet kom eet. Die jong profeet sterf toe. Vreemd. Die vraag in my hart was, hoekom sou die ou profeet lieg en die jonge om die bos lei om om te draai en by hom kom eet? Die Bybellennium wys my toe iets waaraan ek ook skuldig is. Hul skryf niks oor die ou profeet se bedrog nie, net dat hy daarná besef het dat God se waarskuwing nie ligtelik was nie. Van die jong profeet skryf hulle dat hy gehoorsaam was, maar net tot op ‘n punt. En dít het my die heeldag bygebly: Ook ek wil gehoorsaam aan Hom wees, maar soms is die druk van buite so fel en gee jy maar toe al weet jy dat dit eintlik nie reg is nie … Ek sal my sokkies moet optrek.

Gelukkig is Sy genade genoeg. Ook vir my.

Toortsie

Hoe nou verder?

~ Toortsie ~ 11 Kommentaar

En nou, noudat daar ‘n mate van kalmte gekom het in Natal en Gauteng en die rampokkers (wat ‘n mooi woord, ek het al heel daarvan vergeet, toe sien ek dat my neef dit op sy Facebook gebruik) ‘n bietjie laaglê, wat nou? Ons almal besef dat hier ‘n verandering moet kom, maar hoe? Ek weet ook nie. Regtig nie. Maar ek kan net my klein verskilletjie maak soos wat ek dink dit prakties gedoen kan word en as elkeen van ons sy klein verskilletjie maak soos wat hy dink in sy kop, maak dit dalk ‘n groot verskil.

Die groot klem bly maar op die groot verskil tussen rykes en armes. En dadelik kom die gedagte in my kop: Ons betaal mos belasting, is dit dan nie juis een van die maniere wat die mense wat meer verdien die armes help nie? Maar soos ons baie goed weet word die belasting nie oordeelkundig spandeer nie, ons weet van korrupsie, swak leierskap, ens en ek wil regtig nie my blog met ‘n gesprek hieroor besoedel nie. Nee, ek wil eerder hê dat ons prakties gaan dink: Hoe kan ek en jy help?

Die Bybel leer ons dat ons ons tiende moet gee. ‘Gee aan die keiser wat die keiser toekom (belasting) en gee aan God wat God toekom.’ God vra vir ons ons tiende van ons geld. Hy vra ook dat ons ons tyd tot Sy eer moet gebruik. Dit is nie die een of die ander nie.

In ‘n tyd wat ek dit regtig nie kon bekostig nie, in ‘n tyd wat ek letterlik elke sent ‘n paar keer moes omdraai, het God my baie duidelik gewys dat ek my tiende moes betaal. Ek het geantwoord: ‘Ek wil, Here, maar hoe? Ek kom dan nou nie eers uit met my geld nie, net vir basiese behoeftes?’ Hy het my daarop gewys dat ek aan die begin van die maand, die eerste geld wat ek uitgee, as tiende moet gee. Dit het my lewe verander. Nee, ek was nie skielik skatryk nie, maar ek kon koop dit wat ons nodig gehad het.

Nou ja, almal behoort nie aan ‘n kerk nie. Almal glo nie in God nie. As jy nie wil nie, hoef jy nie die tiende vir ‘n kerk te gee nie. Jy kan en mag self besluit waar jy dit wil aanwend. Wil jy dit aan ‘n organisasie soos die ACVV gee wat goeie werk doen? Of wat van geld vir ‘n sopkombuis in jou area? Dalk wil jy self die geld gebruik en leë joghurt- en fetakaasbakkies vol sopbestanddele maak en dit uitdeel. Of wat daarvan om ‘n kind ‘n beter toekoms te gee deur sy skoolgeld te betaal by ‘n beter skool waar hy beter onderrig kan kry? Dalk ‘n oumens se verblyf in ‘n ouetehuis finansier? Dalk het jy ‘n buitekamer wat jy nie meer nut voor het nie en kan jy dalk blyplek en kos vir iemand verskaf. Miskien kan jy hulp aanbied by ‘n sopkombuis? Wat van ekstra klasse gratis aan kinders aanbied – wiskunde, rekeningkunde, Afrikaans, Engels? Of iemand finansier om ‘n kursus oor die internet te doen en sodoende vir hom ‘n beter toekoms te bied? Iemand help om ‘n motor- of lorrielisensie te kry? Koop komberse en deel dit uit by die taxi-staanplekke.

Daar is soveel maniere. As ons wil goed doen aan ander, hoef ons glad nie ver te soek nie. Die nood is groot hier in ons land, dit weet ons almal.

Annabelle skryf:

Waar daar liefde en deernis is…. daar is die Heer… sing ons Sondae. So oorwin die goed die kwaad. Was hierdie ‘n kantelpunt? Hoeveel kanse kry ‘n nasie om homself aan die veters op te tel? Is daar enige ander land waar ek so deel van sy mense, sy verliese en sy oorwinnings sal voel? Wat is hierdie land anders as ‘n roeping? Ek rus in die arms van Hom wat al die antwoorde het. Ons is onrustig gerus en aktief hoopvol. Wees ons genadig, skenk aan ons U vrede. Thuma mina, stuur my.

Ons moet vandag begin. Nie môre nie. Vandag. Daar is nie meer tyd vir terugsit of uitstel of die verantwoordelikheid op iemand anders se skouers sit nie. Dis my en jou taak. Vandag nog.

Toortsie

Reënboog

~ Toortsie ~ 14 Kommentaar

Christa nooi ons uit om reënboogfoto’s te plaas. Ook vir my is ‘n reënboog altyd kosbaar en is ek opgewonde om dit te sien. Dit ís mos ‘n direkte boodskap van God af waar Hy belowe dat Hy nooit weer die hele wêreld sal verwoes deur ‘n oorstroming nie. Elke keer wat ek ‘n reënboog sien, ervaar ek Sy nabyheid, Sy liefde. Elke keer is dit ‘n herinnering, Hy is hier by my.

En juis met dit in gedagte is hierdie foto vir my kosbaar:

Hierdie is ons kerk. Die kerk waarheen ons gaan. Ek is gedoop in hierdie kerk, het as kind hier kerk bygewoon, Pinksterbidure beleef, kategese ontvang. Is hier voorgestel as lidmaat, gebruik hier nagmaal. Is hier getroud en het een van my kinders hier gedoop. Ek is lief vir hierdie kerk en ja, dis net ‘n gebou, en God leef in my, maar dis hier waar ek aanbid, gemeenskap van gelowiges ervaar, leer van Hom, deel is van die musiekspan. Ek aanbid Hom ook op ander plekke, elke dag, in my huis, in die natuur, maar hierdie is die sentrum van my geloof.

Toortsie