Mense wat inspireer

Mense wat inspireer, is my inspirasie. Mense wat die ekstra myl loop sonder dat hulle gevra word. Sonder dat hulle betaal word. Sommer net omdat hulle wil. Mense wat daardie klein verskilletjies maak daar waar hulle is met wat hulle het. Mense wat saakmaak. Wat omgee.

Soos die mense wat klippies verf en wegsteek sodat ander daaruit genot kan kry. Of mense wat beertjies brei vir kinderhospitale. Wat poppe uitdeel in die altzheimersafdeling.

Mense wat bakkies vol hoop volmaak en uitdeel. Roomysbakke, joghurtbakke, die plastiekbakkies waarin groente verpak is, botterbakkies. Gevul met iets lekkers. Dalk ‘n vrug, ‘n tamatie, ‘n botteltjie vissmeer, ‘n rolletjie lewerpatee, ‘n malvalekker of twee, stokkielekker, ‘n sappie, suurwurms, los lekkers, fizzers en daar waar die Gees jou lei dit in iemand se hande sit. Dalk die man wat op pad terug is na ‘n dag se werk, ‘n bakkie bederf om by die huis aan te bring. Of dalk vir die mamma met die baba op die rug en nog ‘n kleintjie aan die hand wat dalk nie weet hoe sy vanaand al die magies gaan vul nie. Of dalk die vriendelike besemverkoper op die hoek? En wat van ‘n mooi hoopvolle briefie ook in? Jesus is lief vir jou. Of wat jy ookal wil skryf.

Elmae Rabie is so ‘n vrou. Een wat die ekstra myl loop. Sy is juis bekend daarvoor dat sy die ekstra myl loop vir diere wat nie vir hulleself kan sorg nie. Vanoggend het sy op facebook ‘n plasing: Die plantetafel sal weer vandag voor haar erf beskikbaar wees. Kom haal vir jou ‘n vetplantjie. Verniet. Met liefde gegee.

Is dit nie kosbaar nie?

Toortsie