Oor val

~ Toortsie

Kyk, van val kan julle my niks vertel nie. Ek is ‘n kenner van ‘n vallery. Ek kan val. Ek kan hard val. Ek het nie rugby gespeel en geleer hoe om te val nie. As ek val, val ek behoorlik. Ná my rugoperasie vyftien jaar gelede, het ek minder geval. In die begin. Ek vermoed dat ek geleer het om versigtiger te wees. Minder te storm. Meer te kyk. Beter te kyk. Tog lyk dit of ek daardie vaardigheid al weer afgeleer het, want deesdae val ek weer vir die eerste span. Hoekom is dit dan net ek en Trommeltjies wat op die Baviaans Camino geval het? Hoekom het al die ander dan heelhuids deurgekom?

Jy kan my vallery letterlik óf figuurlik opneem. Jy kan spottenderwys daaroor praat óf ernstig. Ligterlik óf dieper. Want ek weet ook van val in my geestelike lewe en in my pogings tot dinge wat ek doen. Val in my verhoudings. Val in … ag noem maar op.

Ek het een dag gelees dat dit glad nie saakmaak hoeveel keer jy val nie. Wat saak maak, is hoeveel keer jy opstaan. Weer probeer. Dít was een van die beste lewenslesse wat ek ooit kon leer. Val gaan jy val. Die geheim lê in die opstaan.

Die geheim lê in die probeer, in die doen, in plaas daarvan om só bang te wees vir val dat jy sommer van die begin af niks doen nie. Jou tyd gebruik om ander dop te hou en te voorspel dat hulle gaan val en dit raak voorspel, want doeners val. Oor en oor. Doeners maak foute. Baie foute. Doeners leer hopelik uit hulle foute. En probeer weer. Val dalk weer, maar sonder dat hulle dit besef, beweeg hulle treetjie vir treetjie vorentoe.

Ja, ek ken van val. Ek weet van foute maak. Ek weet van mislukkings. Ek weet van dinge probeer wat nie realiseer nie, sommer baie daarvan. Ek ken die gevoel van ”n mislukking wees’, van ‘niks regkry nie’, van ‘al die ander mense kry dinge reg, hoekom werk my goed nie uit nie?’ Ek weet daarvan. Ek het dit al aan my lyf gevoel. Veral in daardie jare toe ek nog so graag ook ‘n merkie van my eie wou maak. Suksesvol wees in IETS. Iets GROOTS wil regkry.

Tot ek op ‘n tyd Beleef God in ons Bybelstudie gedoen het. Om die waarheid te sê, ek het daardie Bybelstudiekursus oor tyd vier keer deurgewerk. Want ek kon soveel daaruit leer. Elke keer iets nuuts leer. En ek is seker dat as ek dit vandag weer sou aanpak, ek nog weer nuwe goed daaruit sou leer, want ‘n mens groei mos en jy leer en jy raak dinge baas en kan weer leer. In Beleef God het ek geleer dat jy eers betroubaar in die klein dingetjies moet wees, dan sal God jou ook vertrou met die groter dinge.

Of dit vir ander waar is, weet ek nie, maar vir my is dit een honderd persent waar. Ek moes eers leer om klein dingetjies reg te doen. Dingetjies waarvoor ek dalk selfs my neus opgetrek het. Ek moes leer dat geen ding op aarde benede my is nie. Niks. Geen werk is te laag vir my om te doen nie. Ek moes baie leer. En baie val. En net so baie opstaan.

En ek leer steeds elke dag.

Toortsie

Gepubliseer deur Toortsie

'n Flitsliggie wat oral inskyn, ook waar dit soms ongemaklik is... A Flashlight whose light shines everywhere, even on places where it is not so comfortable.

14 thoughts on “Oor val”

  3. Ek val op my balkon met sy lae muurtjie in Seepunt, buurman twee balkonne verder sien dit maar los my net so. Mens val mos maar net rond daai tyd van die dag. En hoe ouer mens word, hoe minder moet jy val. Vriend leon was na knievervanging uiters versigtig; ek kon net weer nie na my rugoperasie by trappe af nie. Nie bang of versigtig nie; dis net asof die brein gestaak het en daar staan ek tussen die bande in die bandediens, in volle weermaguniform en kan nie die trappe af nie. En daar staat ek. Die val op die balkon het die knie se “kakebeen” (ontleen aan PH Nortje van die Baviaans) so beseer dat ek twee jaar later nog skielike pyn kry as ek stap.

    Die lewe het my vreeslik hard geleer van val en weer opstaan. Gister het ek twee artikels vir my nuwe blog tegelyk gesit en skryf, sonder bedoeling, om agterna die mengelmoes te ontdek net voordat ek “Publish” druk. van toe af loop ek en ween oor my kop so beseer is dat ek nie meer kan skryf soos altyd nie. Pas gelees hoe swaar FA Venter gekry het na een beroerte; ek is skuldig aan twaalf. Vriende dink ek is lui en ek is uitgetrap laasweek omdat “ek my vrou so swaar laat kry” deur iemand wat regtig van beter behoort te weet, tans ‘n Ph D kandidaat. Dis die soort valle en stampe wat mens nie nodig het nie en soms nie kan voorkom nie.

    As mens elke oggend wakker word, doodnaar, duiselig en dronk, dan wil jy die volgende ou wat verbykom met sy “positive only” net een skuinsklap gee want jy weet daai een is nou weer oppad om iemand iets baie negatiefs in iemand se lewe te gaan doen. Just be kind and speak nicely maar vermoor ander in die proses.

    Hoe hoog kan Oscar spring?

    Like

    Antwoord

  5. Ai, ek verstaan van val, letterlik en figuurlik. Ja, die opstaan is belangrik en die heel word daarna ook. Soms vat dit baie geduld met jouself om by genesing uit te kom, letterlik en figuurlik.

    Like

    Antwoord

  6. Jip dis die lewe. Partykeer lê ek sommer vir ‘n ruk en besluit tot hier en nie verder nie. Hoeveel sandpad moet mens nog loop en neerslaan voordat genoeg genoeg is? Maar aangaan die moet ons aangaan nê!!!

    Liked by 1 person

    Antwoord

Gesels saam, asseblief!