In ‘n stukkende wêreld

In ‘n stukkende wêreld waar soveel misverstande is, waar die duiwel rondloop soos ‘n brullende leeu en kyk wie hy kan verslind, waar mense onbedoeld foute maak, waar mense seerkry, waar mense op tone trap, selfs al wil jy nie, waar vriendskappe seerkry, families opbreek, waar mense in moeilike omstandighede leef, waar mense verslaaf raak aan allerhande dinge, waar ons gedwing word om kompromië te maak, waar …

glo ek aan tweede kanse, aan weer probeer, aan selfondersoek doen, aan sê dat ek jammer is, opreg jammer is, aan vergifnis, aan heelmaak.

Want ek glo, nes daardie skaakspeler wat eintlik in skaakmat is, met God se hulp hy nog ‘n skuif het. Ek glo daaraan dat ‘n kledingstuk wat stukkend is, heelgemaak kan word. Ek hou van die Japannese idee dat ‘n porseleinstuk wat in stukke gebreek word met goud herstel kan word. Ja, die krake sal altyd daar wees, maar die goud kan jou herinner daaraan hoe kosbaar jy is, hoe breekbaar jy is, hoe maklik ‘n fout kom, maar dat jou verhouding belangrik is.

In die TPM (Transformation Prayer Ministry) spreekkamer sien ek wonders gebeur. Sien ek hoe mense ander vergewe, hulleself vergewe, leuens wat hulle hulle lewe lank glo en wat hulle dalk anders laat optree, laat gaan. In die TPM-kamer sien ek hoe mense verligting kry. Kry ek ook verligting as God ook aan my waarhede uitwys. Want ook ek gaan ondersoek my emosies as ek erg ontsteld was oor iets, só erg dat ek in ‘n oomblik van swakheid myself verloor, anders optree as wat ek graag wou.

Ek kom uit ‘n era waar dinge heelgemaak is. Nie sommer net weggegooi is nie. Daarom sal ek, selfs al verloor ek soms moed, selfs al verloor ek myself soms, selfs al tree ek dalk self onvergeeflik op, selfs al lyk dit menslik heeltemal onmoontlik, maar sal ek altyd weer en weer en nog ‘n hele paar keer aanhou probeer. Ja, soms is iets sekerlik onherstelbaar vernietig, dit aanvaar ek, maar soveel keer word iets weggegooi wat eintlik nog herstel kan word, weer mooi kan word, selfs beter kan word as wat dit vooraf was. Soveel keer mis mense mekaar die res van hulle lewens, verlang hulle na mekaar, want hulle was goed vir mekaar, behalwe daardie een verskriklike misverstand wat eintlik regtig herstel kan word, kon hulle mekaar weer iewers vind en weer die vreugde van hulle saamwees geniet.

Nuwe Nuut. Want in die proses van seerkry het ons van onsself en ook van mekaar geleer. Het ons hopelik ook nader aan God beweeg. Het ons gegroei. Het daar hopelik van die onsuiwerhede wat nog in ons was, na vore gekom en kon ons daarvan werk maak.

Ek glo aan ‘n God vir wie niks onmoontlik is nie. ‘n God wat Almagtig is. Liefdevol is. Wat baie meer kan doen as wat ek kan dink of droom.

Toortsie

22 thoughts on “In ‘n stukkende wêreld

    1. Ja dis waar ek swaarkry. Want ek is ‘n fixer. Dis deel van my mondering. Om dinge reg te maak. Soveel keer maak ek meer stukkend in die proses, maar ek kry swaar as dinge nie wil regkom nie. Tog aanvaar ek dit ook op ‘n stadium. Ek besef dis nie altyd in ons hande nie. Ek besef ook dat ek moet berus. ❤️

      Liked by 2 people

  1. Van Samual word geskryf in die Bybel dat nie een van sy woorde op die grond geval het nie. Baie van myne val op die grond en dan is dit te laat. Ek werk baie hard daaraan op my ouderdom eerder stil te bly en niks te sê nie. Afhangende van die onderwerp. Dit help ook nie op met dwase, miskien ‘n sterk woord, te redeneer nie. Soms was en is ek ook dwaas, maar daarom probeer ek stil bly.

    Liked by 2 people

Gesels saam, asseblief!