As jy ‘n boek wil publiseer en nie dit normaalweg as ‘n lewe doen nie, besef jy nie waarvoor jy jou inlaat nie! Hierdie storie van my wat ‘n boek wil publiseer, laat my baie aan Abraham van ouds dink. Hy het daar waar Bagdad omtrent vandag is, gewoon, het niemand gepla nie, tot God vir hom die opdrag gee om te trek. Abraham het nie geweet waarheen nie, wat hy gaan maak nie, hoe sy lewe gaan uitdraai nie, hy was net gehoorsaam en het getrek.
Ek voel ook soos Abraham. Ek het net die besef gekry dat ek hierdie boek moet publiseer, ek het ook nie geweet wat gaan word, watter paaie ek orals sal stap om dit te verwesenlik nie. Ek het maar gedink aan ‘n boekie soos wat die skole of die VLV graag uitgee vir fondsinsameling, eintlik sommer net ‘n E-boek waarvan amper net ek weet. Maar dis nie hoe dit uitgewerk het nie. Daar is mense op my pad gesit wat die pad aangedui het, mense wat baie meer as ek weet, mense wat hier gekeer het, daar raad gegee het.
Soms het die angs my oorval, waarmee is ek besig? Tog, elke keer wat iemand ‘n bietjie raad in my oor gefluister het en ek dit toegepas het, het my boek ontwikkel, het ek ontwikkel, het ek moed gekry. As ek ‘n fliek kyk oor ‘n uitstekende kok, wil my moed net in my skoene sak, maar elke keer is daar iemand wat help, iemand wat raad gee.
My boek vorder mooi. Die resepte is klaar, my storie is klaar geskryf.
Wat ek nie geweet het nie, net gehoor het van, is, as jy ‘n boek skryf, beteken dit jy skryf dit, jy skryf dit oor, en nog ‘n keer, en nog ‘n keer. Dit beteken ook jy lees dit en lees dit en lees dit, tot jy dit amper uit jou kop uit ken. Jy vra ook vriende om dit te lees, want elke paar oë wat oor die woorde gaan, sien nog iets raak.
Dis ‘n wonderlike reis! Ek is besig om versigtig opgewonde te raak! Aan die einde van die tonnel brand ‘n lig. 🙂
Toortsie
Toortsie se Banting Boerekos facebookblad.
Toortsie se faceboekblad.
toortsie.com 
Sjoe, jy is dapper! Tog is die ondervinding iets heel anders as wat mens verwag. Ek is sommer saam met jou bly. Dis n lekker gevoel hoe nader dit aan die einde kom. En steeds is dit het einde niet! 🙂
LikeLiked by 2 people
Die skare se oë is op jou. Jy is die rigtingwyser. Sterkte, ek gaan nog by jou aanklop!
LikeLike
Nee nee. Ek volg ook maar die ander! Ek help graag as ek kan.
LikeLike
Sterkte met die grootse taak! Die foto’s op die FB blad lyk heerlik!
LikeLike
Sjoe ek haal my hoed vir jou af!Dis ‘n groot ding om aan te pak.
LikeLike
Sug. Maar so energiegewend! Opwindend!
LikeLike
Ek is bly jy en Scrapydo leer hoe om dit te doen. Eendag (as mens afgetree en meer tyd het) sal ek ook so iets aanpak … dan kan ek by julle kom aanklop.
LikeLike
Ons leer weer by die ander! Goeie pelle help baie!
LikeLike
Baie baie trots op jou!! Sterkte vir die weer-lees en weer-lees!! (solank jy net nie elke keer weer hoef te proe nie…) 😉
LikeLike
🙂 vet word
LikeLike
Die dag as jy daardie boek in jou hand hou, gaan jou bors letterlik van trots, en grote dankbaarheid swel 🙂
LikeLike
Ek weet waardeur jy gaan!! Het 2 skool boeke publseer en die edit het langer as die skryf gevat!! Maar dit is bevredigend om die eindproduk te sien. Baie sterkte!
LikeLike
Sterkte! Die einde is in sig. En oe hy gaan mooi lyk! Ek sien so uit!
LikeLike
Ek ook! Ek glo ook hy gaan mooi lyk. My bladuitlegdame het altyd iewers i’n verrassing of twee. Ek hoop sy het wel genoeg tyd, ons is so haastig.
LikeLiked by 1 person