jou huis

Hierdie het ek gepubliseer op 30 Oktober 2013. Maar terwyl Scrapydo nou die opdrag gegee het, publiseer ek dit weer. Jammer vir dié wie dit nou twee keer moet lees!

‘n Gedagte wat net meer en meer in my kop opkom, is dat ons net tydelik is, die huis waarin ons bly, wat ons “ons s’n” noem, is eintlik net vir ons geleen. Dalk het jy ‘n nuwe huis, gebou volgens jou behoeftes, dalk nie. As jy met ‘n boer getroud is, woon jy in die plaashuis, of dit jou smaak is of nie, en oor jare vorm jy dit na jou behoeftes, of vorm die huis jou tot jy in hom inpas.

Die huis waarin ek nou bly is baie baie ouer as ek, en die kans is goed dat ek al lankal nie meer leef nie, en hy nog steeds staan tensy iets vreesliks met hom gebeur. Om die waarheid te sê, ek weet nie hoe oud hierdie huis is nie. Ons het die voorreg om sedert die einde van 1999 hier te kan woon. 14 jaar.

Baie gaste vra: “Hoe oud is hierdie huis?” Ek weet nie! Ek het gedink nader aan 200 jaar, maar oom Philip Myburgh het gesê dis nie so oud nie. Blykbaar was die geboutjie wat eers die stal was, die plaashuis. Wat ek wel weet, is dat die huis waarin ek grootgeword het ongeveer 1920 gebou is, en hierdie huis waar ek nou woon is beslis baie ouer.

Elkeen wat in ‘n huis woon, sit ongemerk sy stempel neer. In een van die kamers is daar ‘n duidelike merk in die vloer. Vroeër jare het hier ‘n tannie alleen gebly, en sy was sieklik, dink ek. Sy het, volgens vertellinge, ‘n spoeltoilet in haar kamer gehad. Vandaar die merk. Die vloer is daar ook ongelyk en aan die een kant baie meer versterk as die ander.  In daardie tyd het die huis ook glo nie ‘n agterdeur gehad nie, sodat die oppasser nie met die plaaswerkers sou meng nie. (Wonder wat mnr Neusie hieroor te sê sou hê!!)

Die vorige eienaars het heelwat veranderinge aan die huis gebring. Tog bly dit maar ‘n ou huis, ‘n deurloophuis, ‘n aanbouhuis, met vreemde vertrekke op vreemde plekke. ‘n Huis wat oor generasies gegroei het.

Ook ek het alreeds my merk gelaat. Dis meestal maar instandhouding, soos nuwe vloere, ‘n badkamer wat vervang moes word, nuwe ligte, ventilasiegate in die vloere,  ens. Nie groot goed nie, maar nodig, sodat ook die volgende eienaars nog die voordeel van hom sal hê.

En ja! Dit spook ook glo in hierdie huis!! Maar ek en die spoke lol nie met mekaar nie. Ons gun mekaar die vreugde van die ou huis. Ons leef in elke geval elkeen “in sy eie tyd”.

Ek sit ‘n paar foto’s van die oudheid van die huis wat vir my mooi is.  Sy mure is 55 cm dik!  Dis met sulke klip wat ons huis se mure gebou is!! Die vreemdste ingeboude kaste in die gang… Hout, hout net waar jy kyk. Hout plafonne, geelhout plafonne, houtvloere…     Het julle gesien, die een balk het sulke merke. Ons vermoed dit was op een of ander stadium dalk deel van ‘n trap. En in die sitkamer is daar ‘n duidelike plek waar ‘n gat in die dak was (seker die trap na die solder toe), orals is breë geelhoutbalke, en dan skielik smaller akkerhoutbalke vir ‘n stukkie.  die ou mense het gebruik wat hulle het! Kyk die mooi plafon-afwerking en die ventilasiegat. Waar sal ons nou se dae nog so iets kry?

Plaasgroete, Spooktoorts

(Dankie vir Karen wat my met “plafon” gehelp het toe ek totaal toegeslaan het. 🙂 )