Die storie van Aspris en Askies

~ Toortsie

Ek het julle eintlik mos die storie van die Askieskombersie vertel. Dis die deurmekaar kombersie waarmee ‘n klomp persone leer hekel het, ‘n kombersie met geen struktuur of orde nie, waar als verskillend is. Seker die lekkerste ding wat ek in my lewe nog gemaak het. 🙂 Dit was só bevrydend, juis omdat ek al die reëls wat ek ken, wat ek my hele lewe navolg rondom naaldwerk, verbreek het. Die reaksie van die mense wat dit sien, was beloning genoeg. Party kon hul skok en afgryse nie wegsteek nie, tog was daar ook mense wat opreg sê: Hulle hou daarvan.

Hierdie askieskombersie het met tyd gegroei, want dan is hy te kort en word hy sommer weer “aangehekel”, of as ‘n naat lostrek, word dit sommer vasgehekel. 🙂

20150405_195409[1] 20150405_195322[1] Die grootte is so van my ken tot by my voete, ideaal om by die TV te gebruik, en ja, hy is heerlik warm.

Toe Askies toe klaar is, het ek die moed van ‘n leeu. Daar was nog oorskietwol, en ek gaan koop toe doelbewus wolle wat beslis nie volgens die kleurwiel by die ander pas nie. Uit my wollekas het ek ook al die oorskietbolletjies wolle gehaal. Bontverskrik! Dís die woord. Aspris.

So, saans as ek TV kyk, of as ek saam met my man rondry, hou ek my besig met die Aspriskombersie. Vir die eerste keer in my lewe kan ek my besig hou met so iets, hoef ek nie voor die naaimasjien te sit en broodnodige klere vir my of my kinders te maak nie. Ek dink dís hoekom ek so heeltemal laf raak! 😯

Nou is Aspris ook klaar, en hopelik is ek nou genees van my behoefte aan bont…

20150404_211025[1] 20150404_211000[1] 20150404_210918[1] 20150404_210900[1] 20150404_210823[1] Of ek oor my bontverskrikking is? Dit sal ons maar moet sien. Maar dink net hoeveel mooi, ordelike goed kon ek in hierdie tyd gemaak het!  😯

Groetnis

Ou Bonte Toorts 🙂

Bont, kleurvol, gelukkig!

En ja, ek het al BAIE mooi goed in my lewe gemaak. Lelikes ook. 🙂

Sal die volgende een dalk … ASTRANT … wees?

Gepubliseer deur Toortsie

'n Flitsliggie wat oral inskyn, ook waar dit soms ongemaklik is... A Flashlight whose light shines everywhere, even on places where it is not so comfortable.

20 thoughts on “Die storie van Aspris en Askies”

  1. Dis die lekkerste lekker om so n aspris-kombers te maak. Ek het ook sulkes wat al opgebruik is en as hondekombers diens gedoen het voordat dit nie meer gebruik kan word nie. Die heerlikste is natuurlik die kleure! Jy maak jou oë toe en vat volgende kleur. Gn ge mik van sal dit pas of nie. Dit herinner my aan Josef se kleurvolle jas. Pragtig hoor!

    Liked by 1 person

    Antwoord

  3. Ek bewonder enigeen wat kan hekel! Punt. Ek hou van die bonte kombersies – dit lyk soos my breingolf-patrone, deurmekaar miskien, maar darem nog stewig vasgehekel … dink ek 😛

    Liked by 1 person

    Antwoord

  5. As ek kon terugkom aarde toe en vir my een talent kon kies, dan sou dit handvaardigheid wees (= briljante naald-, hekel- en breiwerk). Soos dit is, sou enige kombersie wat ek probeer, “Aitoggietogsjym” moes heet. Jou kombersies lyk soooo mooi!

    Liked by 1 person

    Antwoord

  9. Pragtig! Ek het voorlaasjaar een begin, en die is nou al (net) 40 blokkies groot. Die winter moes ek ander dinge doen, maar die volgende kom weer 😉
    Sien uit na jou volgende kombers – dis erfstukke!

    Like

    Antwoord
  12. Terug pieng: Oor “groups” | Toortsie, Kameel en Bokbaaivygie
  13. Terug pieng: Vryheidsponcho | Toortsie, Kameel en Bokbaaivygie se blog

Gesels saam, asseblief!